κείμενο από το ypodomes.com
Σε πλήρη εξέλιξη είναι αυτό τον καιρό η κουβέντα γύρω από το νέο λιμάνι κρουαζιέρας. Ένας ιδιότυπος πόλεμος μεταξύ δύο διπλανών περιοχών που παλεύουν για το «χρυσοφόρο» λιμάνι κρουαζιέρας. Πρόκειται για ένα έργο υποδομής με τεράστια σημασία για την ίδια την πόλη της Αθήνας.
Αν θα κατασκευαστεί στο λιμάνι του Πειραιά ή στην περιοχή του Φαλήρου θα το μάθουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όμως τι είναι εκείνο που απαιτείται πραγματικά για την ύπαρξη ενός μεγάλου τερματικού σταθμού (προβλήτας) για την προσέλκυση μεγάλων κρουαζιερόπλοιων στην Αθήνα;
Η απάντηση είναι πολύ απλή αλλά πολύ σημαντική: χρειάζονται υποδομές. Αν θέλουμε να κατασκευάσουμε ένα πετυχημένο λιμάνι θα πρέπει καταρχάς να σταθμίσουμε τις υποδομές που απαιτούνται για την ύπαρξη του.
Το πρώτο και σημαντικότερο για το νέο αυτό λιμάνι είναι ο απαραίτητος χώρος. Στο λιμάνι του Πειραιά υπάρχει ο χώρος όμως υπάρχει και πολύ καθημερινή κίνηση από τα πλοία της ακτοπλοΐας που θα επιβαρύνει είτε την κρουαζιέρα είτε την ακτοπλοϊα.
Το δεύτερο είναι ο εξωτερικός χώρος για την δημιουργία χώρων υποδοχής και μεταφοράς των επιβατών που επιθυμούν να βγουν εκτός πλοίου. Στον Πειραιά υπάρχουν έτοιμες υποδομές και αρκετός χώρος για την στάθμευση λεωφορείων και ταξί. Αντίθετα στο Φάληρο σήμερα δεν υπάρχουν τέτοιες υποδομές.
Τρίτον, σύνδεση με το οδικό δίκτυο για την γρήγορη μεταφορά των επιβατών. Εδώ είναι το δυνατό σημείο του Φαλήρου. Η ίδια του η θέση μέσα στην πόλη. Με ένα λιμάνι στην περιοχή του Φαλήρου ο επιβάτης μέσω της Λ.Συγγρού θα μπορεί σε 5 λεπτά να είναι στο κέντρο της Αθήνας ενώ μέσω της Λ.Ποσειδώνος θα μπορεί σε 5 λεπτά να είναι στο κέντρο του Πειραιά ή σε 10-15 στην περιοχή του Ελληνικού και της Γλυφάδας.
Αντίθετα στο λιμάνι του Πειραιά το λιμάνι της κρουαζιέρας βρίσκεται μέσα στον βαρύ αστικό ιστό της πόλης. Η κίνηση της περισσότερες ώρες της ημέρας γίνεται με βραδυπορείες και η μετακίνηση προς το κέντρο της Αθήνας (Μοναστηράκι, Πλάκα, Ακρόπολη) θα μπορούσε να πάρει ακόμα και 30 λεπτά (αν όχι και παραπάνω).
Τέταρτον. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς και ειδικότερα τα μέσα σταθερής τροχιάς. Στο λιμάνι του Πειραιά ο σταθμός του Πειραιά που υπάρχει η γραμμή 1 και μελλοντικά η γραμμή 3 απαιτεί αρκετό περπάτημα ή συνδυαστική μετακίνηση με λεωφορείο. Επίσης σε κοντινλή απόσταση υπάρχει σταθμός του Προαστιακού ενώ μελλοντικά θα υπάρχει και στάση Τραμ. Αυτή ώθησε τον ΟΛΠ στην κίνηση για την δημιουργία γραμμής monorail που θα δημιουργούσε ένα δίκτυο από μέσα σταθερής τροχιάς για την χρήση του Μετρό, του Τραμ ή του Προαστιακού από τους επιβάτες.
Στο Φάληρο η κατάσταση είναι διαφορετική. Αν το λιμάνι γίνει στο χώρο δίπλα από το ΣΕΦ τότε σε πολύ κοντινή απόσταση θα υπάρχει και σταθμός Μετρό (Γραμμή 1-Φάληρο) και τουλάχιστον δύο στάσεις Τραμ.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιοχές είναι και πάλι η προσβασιμότητα. Από το Φάληρο η χρήση Μετρό θα είναι σχεδόν άμεση και η χρονοαπόσταση θα καλύπτεται σε 15 λεπτά ενώ από τον Πειραιά με δεδομένη την χρήση τουλάχιστον δύο μέσων καθιστά την χρονοαπόσταση τουλάχιστον διπλάσια δεδομένης και της αναμονής για την άφιξη των μέσων.
Πέμπτον, το στοιχείο της πόλης. Ένα ακόμα δυνατό χαρτί του Φαλήρου. Η εικόνα της πόλης από το Φάληρο είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη του λιμανιού του Πειραιά. ο επιβάτης που θα είναι στο πλοίο, από το Φάληρο θα έχει την οπτική ικανότητα να βλέπει την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττό και τις δύο μεγάλες λεωφόρους (Ποσειδώνος και Συγγρού).
Αυτό θα καθιστά το τουριστικό προϊόν πιο ελκυστικό για τον επιβάτη έτσι ώστε να κατεβαίνει στην πόλη. Σήμερα σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία μόλις το 17% των επιβατών κατεβαίνει για ένα tour της πόλης.
Αν όλα τα παραπάνω ληφθούν υπόψη τότε οι μεγαλύτερες πιθανότητες για την κατασκευή λιμανιού κρουαζιέρας θα είναι για την περιοχή του Φαλήρου. Και η αλήθεια είναι πως και η όλη περιοχή θα ευεργετηθεί καθώς η παρουσία του λιμανιού, το νέο πάρκο του Φαληρικού Όρμου με την υπόγεια Λεωφόρο Ποσειδώνος , η ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα θα δημιουργήσουν τελικά μία από τις πιο τουριστικές περιοχές της πόλης και την Αθήνα αναγεννημένη.
Την απόφαση όμως θα την μάθουμε λίαν συντόμως. Ως τότε μάλλον θα ακούσουμε πολλά επιχειρήματα, τόσο από την μία πλευρά όσο και από την άλλη.
Σε πλήρη εξέλιξη είναι αυτό τον καιρό η κουβέντα γύρω από το νέο λιμάνι κρουαζιέρας. Ένας ιδιότυπος πόλεμος μεταξύ δύο διπλανών περιοχών που παλεύουν για το «χρυσοφόρο» λιμάνι κρουαζιέρας. Πρόκειται για ένα έργο υποδομής με τεράστια σημασία για την ίδια την πόλη της Αθήνας.
Αν θα κατασκευαστεί στο λιμάνι του Πειραιά ή στην περιοχή του Φαλήρου θα το μάθουμε σε σύντομο χρονικό διάστημα. Όμως τι είναι εκείνο που απαιτείται πραγματικά για την ύπαρξη ενός μεγάλου τερματικού σταθμού (προβλήτας) για την προσέλκυση μεγάλων κρουαζιερόπλοιων στην Αθήνα;
Η απάντηση είναι πολύ απλή αλλά πολύ σημαντική: χρειάζονται υποδομές. Αν θέλουμε να κατασκευάσουμε ένα πετυχημένο λιμάνι θα πρέπει καταρχάς να σταθμίσουμε τις υποδομές που απαιτούνται για την ύπαρξη του.
Το πρώτο και σημαντικότερο για το νέο αυτό λιμάνι είναι ο απαραίτητος χώρος. Στο λιμάνι του Πειραιά υπάρχει ο χώρος όμως υπάρχει και πολύ καθημερινή κίνηση από τα πλοία της ακτοπλοΐας που θα επιβαρύνει είτε την κρουαζιέρα είτε την ακτοπλοϊα.
Το δεύτερο είναι ο εξωτερικός χώρος για την δημιουργία χώρων υποδοχής και μεταφοράς των επιβατών που επιθυμούν να βγουν εκτός πλοίου. Στον Πειραιά υπάρχουν έτοιμες υποδομές και αρκετός χώρος για την στάθμευση λεωφορείων και ταξί. Αντίθετα στο Φάληρο σήμερα δεν υπάρχουν τέτοιες υποδομές.
Τρίτον, σύνδεση με το οδικό δίκτυο για την γρήγορη μεταφορά των επιβατών. Εδώ είναι το δυνατό σημείο του Φαλήρου. Η ίδια του η θέση μέσα στην πόλη. Με ένα λιμάνι στην περιοχή του Φαλήρου ο επιβάτης μέσω της Λ.Συγγρού θα μπορεί σε 5 λεπτά να είναι στο κέντρο της Αθήνας ενώ μέσω της Λ.Ποσειδώνος θα μπορεί σε 5 λεπτά να είναι στο κέντρο του Πειραιά ή σε 10-15 στην περιοχή του Ελληνικού και της Γλυφάδας.
Αντίθετα στο λιμάνι του Πειραιά το λιμάνι της κρουαζιέρας βρίσκεται μέσα στον βαρύ αστικό ιστό της πόλης. Η κίνηση της περισσότερες ώρες της ημέρας γίνεται με βραδυπορείες και η μετακίνηση προς το κέντρο της Αθήνας (Μοναστηράκι, Πλάκα, Ακρόπολη) θα μπορούσε να πάρει ακόμα και 30 λεπτά (αν όχι και παραπάνω).
Τέταρτον. Τα μέσα μαζικής μεταφοράς και ειδικότερα τα μέσα σταθερής τροχιάς. Στο λιμάνι του Πειραιά ο σταθμός του Πειραιά που υπάρχει η γραμμή 1 και μελλοντικά η γραμμή 3 απαιτεί αρκετό περπάτημα ή συνδυαστική μετακίνηση με λεωφορείο. Επίσης σε κοντινλή απόσταση υπάρχει σταθμός του Προαστιακού ενώ μελλοντικά θα υπάρχει και στάση Τραμ. Αυτή ώθησε τον ΟΛΠ στην κίνηση για την δημιουργία γραμμής monorail που θα δημιουργούσε ένα δίκτυο από μέσα σταθερής τροχιάς για την χρήση του Μετρό, του Τραμ ή του Προαστιακού από τους επιβάτες.
Στο Φάληρο η κατάσταση είναι διαφορετική. Αν το λιμάνι γίνει στο χώρο δίπλα από το ΣΕΦ τότε σε πολύ κοντινή απόσταση θα υπάρχει και σταθμός Μετρό (Γραμμή 1-Φάληρο) και τουλάχιστον δύο στάσεις Τραμ.
Η διαφορά ανάμεσα στις δύο περιοχές είναι και πάλι η προσβασιμότητα. Από το Φάληρο η χρήση Μετρό θα είναι σχεδόν άμεση και η χρονοαπόσταση θα καλύπτεται σε 15 λεπτά ενώ από τον Πειραιά με δεδομένη την χρήση τουλάχιστον δύο μέσων καθιστά την χρονοαπόσταση τουλάχιστον διπλάσια δεδομένης και της αναμονής για την άφιξη των μέσων.
Πέμπτον, το στοιχείο της πόλης. Ένα ακόμα δυνατό χαρτί του Φαλήρου. Η εικόνα της πόλης από το Φάληρο είναι σαφώς καλύτερη από εκείνη του λιμανιού του Πειραιά. ο επιβάτης που θα είναι στο πλοίο, από το Φάληρο θα έχει την οπτική ικανότητα να βλέπει την Ακρόπολη, τον Λυκαβηττό και τις δύο μεγάλες λεωφόρους (Ποσειδώνος και Συγγρού).
Αυτό θα καθιστά το τουριστικό προϊόν πιο ελκυστικό για τον επιβάτη έτσι ώστε να κατεβαίνει στην πόλη. Σήμερα σύμφωνα με τα υπάρχοντα στοιχεία μόλις το 17% των επιβατών κατεβαίνει για ένα tour της πόλης.
Αν όλα τα παραπάνω ληφθούν υπόψη τότε οι μεγαλύτερες πιθανότητες για την κατασκευή λιμανιού κρουαζιέρας θα είναι για την περιοχή του Φαλήρου. Και η αλήθεια είναι πως και η όλη περιοχή θα ευεργετηθεί καθώς η παρουσία του λιμανιού, το νέο πάρκο του Φαληρικού Όρμου με την υπόγεια Λεωφόρο Ποσειδώνος , η ανάπλαση του Φαληρικού Δέλτα θα δημιουργήσουν τελικά μία από τις πιο τουριστικές περιοχές της πόλης και την Αθήνα αναγεννημένη.
Την απόφαση όμως θα την μάθουμε λίαν συντόμως. Ως τότε μάλλον θα ακούσουμε πολλά επιχειρήματα, τόσο από την μία πλευρά όσο και από την άλλη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου