Μέσα Μαζικής Μεταφοράς: Έλεγχος των εισιτηρίων από ιδιώτες ή από μηχανήματα;

κείμενο από το ypodomes.com
Πολύς λόγος γίνεται για τον έλεγχο των εισιτηρίων στα μέσα μαζικής μεταφοράς στην Αθήνα. Μάλιστα μία πρόταση η οποία ακούγεται ξανά και ξανά είναι η ανάθεση του ελέγχου των εισιτηρίων σε ιδιωτική εταιρεία προκειμένου τα χαμένα έσοδα (τα οποία υπολογίζονται σε δεκάδες εκατομμύρια ευρώ) να γίνουν πόρος των ταμείων των ζημιογόνων επιχειρήσεων των μαζικών μεταφορών της Αθήνας.

Γενικά για τον έλεγχο των εισιτηρίων το σφάλμα στην Αθήνα ξεκίνησε από τα λεωφορεία και επεκτάθηκε στο Μετρό της πόλης. Είναι τέτοιο το σύστημα επικύρωσης του εισιτηρίου που ευνοεί την λαθρεπιβίβαση και μάλιστα με πολύ μικρές πιθανότητες κάποιος να «πιαστεί στα πράσα» . Ακόμα λιγότερες περιπτώσεις είναι αυτές που τελικά πληρώνουν το επιβαλλόμενο πρόστιμο.

Το σύστημα ελεύθερης εισόδου σε χώρους του Μετρό χωρίς κανένα έλεγχο αλλά και η είσοδος στα λεωφορεία, έγκειται στην ειλικρινή διάθεση του επιβάτη να επικυρώσει το εισιτήριο του.

Τώρα συζητείται η ανάθεση όλου του συστήματος σε εταιρείες οι οποίες θα είναι υπεύθυνες για τον έλεγχο, την επιβολή προστίμων κλπ. Πόσο αποτελεσματική μπορεί να είναι μια εταιρεία και να ελέγξει 4 διαφορετικά μέσα και ειδικά τις χαώδεις συγκοινωνίες με τα λεωφορεία που παρατηρείται και το μεγαλύτερο πρόβλημα, αφού υπολογίζεται ότι ένας στους 3 δεν πληρώνει εισιτήριο!

Αποτελεσματικά συστήματα φύλαξης υπάρχουν και λειτουργούν στην Ευρώπη. Ένα από τα πιο αποτελεσματικά συστήματα ελέγχου και καταπολέμησης της λαθρεπιβίβασης είναι στη Στοκχόλμη αλλά και στο Λονδίνο. Το σύστημα είναι απλό. Στην είσοδο του σταθμού υπάρχουν επικυρωτικά μηχανήματα που με την είσοδο του εισιτηρίου σου επιτρέπουν να μπεις μέσα στο σταθμό και να ξεκινήσεις το ταξίδι σου.

Οι κάτοχοι καρτών και εισιτηρίων μεγαλύτερης διάρκειας της 1,5 ώρας περνούν από θύρες δεξιά ή αριστερά και επιδικνύοντας την στον υπάλληλο του σταθμού. Με αυτό τον τρόπο δεν υπάρχει καμία περίπτωση να περάσει κάποιος χωρίς να έχει επικυρώσει το εισιτήριο του. Εδώ η επιτυχία του συστήματος είναι στο 100%. Είναι μια σημαντική επένδυση φυσικά η εγκατάσταση τέτοιων μηχανημάτων αλλά η αξία απόσβεσης της επένδυσης μπορεί να γίνει ακόμα και τον πρώτο χρόνο από τη λειτουργία τους.

Όσον αφορά τα λεωφορεία (και τα τρόλεϊ) που είναι και το μεγαλύτερο πρόβλημα εδώ η λύση είναι πολύ πιο απλή και δοκιμασμένη: είσοδος των επιβατών μόνο από την πρώτη πόρτα και έλεγχος από τον ίδιο τον οδηγό. Εφοδιασμός των οδηγών και με εισιτήρια για την διευκόλυνση του επιβατικού κοινού.

Αυτό το σύστημα εφαρμόζεται και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας με μεγάλη επιτυχία. Η εποχή του «μην ενοχλείτε τον οδηγό» μάλλον πέρασε και ο τρόπος αυτός είναι ιδιαίτερα αποτελεσματικός.

Όσον αφορά το Τραμ είναι ίσως το μοναδικό μέσο που εκεί χρειάζεται άλλη αντιμετώπιση. Ο οδηγός είναι σε καμπίνα και δεν έχει επαφή με το εσωτερικό ενώ οι σταθμοί μοιάζουν περισσότερο με στάσεις λεωφορείων με αποτέλεσμα να κάνει δύσκολη τον έλεγχο επικύρωσης. Εδώ μπορεί να εφαρμοστεί ένα σύστημα ελέγχου σε συνδυασμό με παροχή βοήθειας ή υπηρεσίας όπως αυτό που εξαγγέλθηκε πριν από λίγες μέρες από το Υπουργείο Υποδομών.

Το ίδιο σύστημα με το Μετρό της Αθήνας μπορεί να εφαρμόσει και ο Προαστιακός Αθήνας ο οποίος έχει ελεγχόμενους και κλειστούς σταθμούς. Το δικό μας ξεπερασμένο σύστημα «εμπιστοσύνη» στον επιβάτη δεν είναι πλέον ικανό να συγκρατήσει την μάζα του κόσμου που μετακινείται αλλά δεν πληρώνει σε βάρος των επιβατών που πληρώνουν και των φορολογούμενων που καλούνται να πληρώσουν τις ζημιές που προκαλούνται από την οικονομική δυσπραγία που έχουν όλες αυτές οι εταιρείες.

Την απόφαση πάντως από πλευράς Υπουργείου για το σύστημα ελέγχου θα το έχουμε εντός του 2011.