κείμενο από το ypodomes.com
Μεγάλη μάχη για την αξιοποίηση του Ελληνικού είναι πλέον σε πλήρη εξέλιξη. Υπέρμαχοι και πολέμιοι έχουν σηκώσει τα τύμπανα του πολέμου, η κάθε πλευρά με την δική της επιχειρηματολογία.
Να δώσουμε το Ελληνικό ή όχι; Ναι, φτάσαμε σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Πολλά τα υπέρ πολλά τα κατά. Το κύριο ζήτημα σε αυτό το debate είναι το τίμημα. Το Ελληνικό είναι το μεγαλύτερο αστικό οικόπεδο στην Ευρώπη σήμερα. Είναι σε καλή θέση μέσα στην πόλη και έχει ιδιαίτερα θετικά στοιχεία. Είναι κοντά στη θάλασσα, έχει «άπλα», είναι εύκολα προσβάσιμο, είναι τεράστιο.
Πόσο κοστίζει; Κοστίζει, όσο κοστίζει οποιοδήποτε άλλο ακίνητο στην χώρα; Η πραγματική του αξία θα γίνει το επόμενο urban myth για εμάς και τις επόμενες γενιές. Στα τηλεοπτικά κανάλια ακούσαμε αξίες από 2,5δις μέχρι 27 δις ευρώ. Ότι και να πει κάποιος, προσδίδει μία ακόμα νότα «θρύλου» στην κοστολόγηση του ακινήτου.
Μπορεί να ολοκληρωθεί διαγωνισμός με ένα διαγωνιζόμενο; Αντιτίθεται στους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού; Διώχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι, μερικοί από τους οποίους είναι παγκόσμιοι παίκτες (το ακούσαμε και αυτό); Ένα ζήτημα που μπορούμε να το συζητάμε ώρες και μέρες.
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι πολλές. Ανάλογα με τις προθέσεις κάποιου που ασχολείται με αυτή την υπόθεση. Υπάρχουν όμως μερικές πραγματικότητες που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.
Αν δεν δώσουμε το Ελληνικό θα πρέπει να προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, με άγνωστη χρονική εξέλιξη, με άγνωστη συμμετοχή και με άγνωστες επιπτώσεις. Ο χώρος θα μείνει να ριμάζει για άγνωστο διάστημα και οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι …κανείς. Η Ελληνική οικονομία όμως αυτή την εποχή έχει ανάγκη από χειροπιαστά αποτελέσματα. Θα μας έχει «ξεγελάσει» ο αγοραστής; Ας δημιουργήσουμε μία σιδεροδέσμια σύμβαση (προς Θεού όχι σαν τις πρώτες συμβάσεις για τους αυτοκινητόδρομους) και να υπάρχουν εξοντωτικές ποινικές ρήτρες. Να δημιουργηθούν μεγάλες ευθύνες για τον ανάδοχο με συγκεκριμένες χρονικές δεσμεύσεις.
Για τα χρήματα που θα επενδυθούν, για τις θέσεις εργασίας, για την ολοκλήρωση κομματιών για την δίχως άλλο προτεραιότητα στο Μητροπολιτικό πάρκο, για την απόδοση χρημάτων στο κράτος.
Το Ελληνικό όντως κοστίζει πολλά περισσότερα από όσα μας δίνει το συμμετέχων σχήμα. Όμως σε εποχές κρίσης το κόστος είναι σχετικό και οι αξίες των ακινήτων το ίδιο. Το τίμημα μπορεί να εξισορροπηθεί με μία σειρά από δεσμεύσεις του σχήματος για συμμετοχή του κράτους σε μελλοντικά κέρδη. Αφού μας ενδιαφέρει και το ποσό ας φροντίσουμε να το διαπραγματευτούμε.
Διαγωνισμοί με ένα συμμετέχοντα είναι λίγοι αλλά υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη. Ένας διαγωνισμός τέτοιου μεγέθους είναι σπάνιος ακόμα και στην Ευρώπη, πόσο μάλλον όταν δεν αφορά ένα δημόσιο έργο αλλά μία παραχώρηση ακινήτου με κατασκευαστικό αντικείμενο.
Το βέβαιο είναι ότι με μία ορθολογική αντιμετώπιση του ζητήματος η αξιοποίηση του Ελληνικού μόνο κέρδη μπορεί να φέρει. Χιλιάδες θέσεις εργασίας για τουλάχιστον 10-15 χρόνια στον πεθαμένο σήμερα κατασκευαστικό κλάδο. Χιλιάδες δυνητικές θέσεις εργασίες στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις που θα πάρουν συμβόλαιο, υπεργολαβίες, προμήθειες σε όλη τη διάρκεια της κατασκευής.
Έργα υποδομής που θα αποδοθούν θα αφορούν και το Ελληνικό αλλά θα λειτουργήσουν για το σύνολο των πολιτών και των επισκεπτών της πόλης. Αναβάθμιση του τοπίου που σήμερα τείνει να γίνει σκουπιδαριό.
Φόροι για το κράτος σε μία περίοδο που το χρήμα είναι σπάνιο. Ενέσεις ρευστότητας στην αγορά από την κυκλοφορία δις ευρώ από την κατασκευή. Ανάπτυξη για το σύνολο της Αττικής λόγω του μεγέθους του εγχειρήματος.
Αυτά αφορούν την περίοδο κατασκευής.
Την περίοδο λειτουργίας που θα γίνει τμηματικά η Αθήνα θα αποκτήσει ένα μεγάλο σύγχρονο, λειτουργικό και κυρίως ασφαλές πάρκο με διαστάσεις ανάλογες εκείνου του Hyde Park του Λονδίνου. Ένα σύγχρονο τουριστικό προορισμό με απεριόριστες δυνατότητες προσέλκυσης πολλών εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών city-break με ευεργετικές επιπτώσεις σε όλους τους γειτονικούς Δήμους. Οι πρόχειροι υπολογισμοί μιλούν για επιπλέον 1.000.000 τουρίστες ετησίως.
Η αύξηση του τουρισμού ακολούθως θα φέρει θετικά αποτελέσματα σε εταιρείες του κλάδου, βιοτεχνίες, βιομηχανίες τροφίμων και ποτών που σήμερα σχεδόν στο σύνολο τους φυτοζωούν. Ταυτόχρονα θα ωθήσει την αύξηση των θέσεων εργασίας σε αυτούς τους τομείς. Δεκάδες άλλοι κλάδοι θα επωφεληθούν αυτής της αύξησης.
Η ανάπτυξη εμπορικών δραστηριοτήτων μέσα στον χώρο του Ελληνικού θα δώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και προοπτικές μεγάλης ανάπτυξης και των γύρω περιοχών ( λειτουργία μαρίνας, εμπορικών κέντρων, ενυδρείου, χώρων αναψυχής κλπ). Αυτό αντίστοιχα θα κινήσει θετικά τους κλάδους εστίασης, ένδυσης-υπόδυσης, γενικού εμπορίου και πολλούς άλλους.
Είναι μία αλυσίδα η οποία με κάθε κρίκο που θα είναι έτοιμος να "κλειδώσει" θα αρχίσει να δημιουργείται ένας νέος κρίκος. Είναι πραγματικά τόσα πολλά τα θετικά που θα έρθουν που θα μπορούσε να συμπληρωθεί ένας μικρός τόμος.
Με αγωνία θα περιμένουμε τις επόμενες μέρες το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει η λογική και η προοπτική της χώρας που είναι σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι. Η πορεία που θα επιλεχθεί ίσως είναι καθοριστική για τα επόμενα χρόνια.
Να δώσουμε το Ελληνικό ή όχι; Ναι, φτάσαμε σε αυτό το κρίσιμο ερώτημα. Πολλά τα υπέρ πολλά τα κατά. Το κύριο ζήτημα σε αυτό το debate είναι το τίμημα. Το Ελληνικό είναι το μεγαλύτερο αστικό οικόπεδο στην Ευρώπη σήμερα. Είναι σε καλή θέση μέσα στην πόλη και έχει ιδιαίτερα θετικά στοιχεία. Είναι κοντά στη θάλασσα, έχει «άπλα», είναι εύκολα προσβάσιμο, είναι τεράστιο.
Πόσο κοστίζει; Κοστίζει, όσο κοστίζει οποιοδήποτε άλλο ακίνητο στην χώρα; Η πραγματική του αξία θα γίνει το επόμενο urban myth για εμάς και τις επόμενες γενιές. Στα τηλεοπτικά κανάλια ακούσαμε αξίες από 2,5δις μέχρι 27 δις ευρώ. Ότι και να πει κάποιος, προσδίδει μία ακόμα νότα «θρύλου» στην κοστολόγηση του ακινήτου.
Μπορεί να ολοκληρωθεί διαγωνισμός με ένα διαγωνιζόμενο; Αντιτίθεται στους κανόνες του υγιούς ανταγωνισμού; Διώχθηκαν με τον ένα ή τον άλλο τρόπο οι υπόλοιποι διαγωνιζόμενοι, μερικοί από τους οποίους είναι παγκόσμιοι παίκτες (το ακούσαμε και αυτό); Ένα ζήτημα που μπορούμε να το συζητάμε ώρες και μέρες.
Οι απαντήσεις στα παραπάνω ερωτήματα είναι πολλές. Ανάλογα με τις προθέσεις κάποιου που ασχολείται με αυτή την υπόθεση. Υπάρχουν όμως μερικές πραγματικότητες που δεν πρέπει να αγνοήσουμε.
Αν δεν δώσουμε το Ελληνικό θα πρέπει να προκηρυχθεί νέος διαγωνισμός, με άγνωστη χρονική εξέλιξη, με άγνωστη συμμετοχή και με άγνωστες επιπτώσεις. Ο χώρος θα μείνει να ριμάζει για άγνωστο διάστημα και οι μόνοι κερδισμένοι θα είναι …κανείς. Η Ελληνική οικονομία όμως αυτή την εποχή έχει ανάγκη από χειροπιαστά αποτελέσματα. Θα μας έχει «ξεγελάσει» ο αγοραστής; Ας δημιουργήσουμε μία σιδεροδέσμια σύμβαση (προς Θεού όχι σαν τις πρώτες συμβάσεις για τους αυτοκινητόδρομους) και να υπάρχουν εξοντωτικές ποινικές ρήτρες. Να δημιουργηθούν μεγάλες ευθύνες για τον ανάδοχο με συγκεκριμένες χρονικές δεσμεύσεις.
Για τα χρήματα που θα επενδυθούν, για τις θέσεις εργασίας, για την ολοκλήρωση κομματιών για την δίχως άλλο προτεραιότητα στο Μητροπολιτικό πάρκο, για την απόδοση χρημάτων στο κράτος.
Το Ελληνικό όντως κοστίζει πολλά περισσότερα από όσα μας δίνει το συμμετέχων σχήμα. Όμως σε εποχές κρίσης το κόστος είναι σχετικό και οι αξίες των ακινήτων το ίδιο. Το τίμημα μπορεί να εξισορροπηθεί με μία σειρά από δεσμεύσεις του σχήματος για συμμετοχή του κράτους σε μελλοντικά κέρδη. Αφού μας ενδιαφέρει και το ποσό ας φροντίσουμε να το διαπραγματευτούμε.
Διαγωνισμοί με ένα συμμετέχοντα είναι λίγοι αλλά υπάρχουν σε όλη την Ευρώπη. Ένας διαγωνισμός τέτοιου μεγέθους είναι σπάνιος ακόμα και στην Ευρώπη, πόσο μάλλον όταν δεν αφορά ένα δημόσιο έργο αλλά μία παραχώρηση ακινήτου με κατασκευαστικό αντικείμενο.
Το βέβαιο είναι ότι με μία ορθολογική αντιμετώπιση του ζητήματος η αξιοποίηση του Ελληνικού μόνο κέρδη μπορεί να φέρει. Χιλιάδες θέσεις εργασίας για τουλάχιστον 10-15 χρόνια στον πεθαμένο σήμερα κατασκευαστικό κλάδο. Χιλιάδες δυνητικές θέσεις εργασίες στις εμπλεκόμενες επιχειρήσεις που θα πάρουν συμβόλαιο, υπεργολαβίες, προμήθειες σε όλη τη διάρκεια της κατασκευής.
Έργα υποδομής που θα αποδοθούν θα αφορούν και το Ελληνικό αλλά θα λειτουργήσουν για το σύνολο των πολιτών και των επισκεπτών της πόλης. Αναβάθμιση του τοπίου που σήμερα τείνει να γίνει σκουπιδαριό.
Φόροι για το κράτος σε μία περίοδο που το χρήμα είναι σπάνιο. Ενέσεις ρευστότητας στην αγορά από την κυκλοφορία δις ευρώ από την κατασκευή. Ανάπτυξη για το σύνολο της Αττικής λόγω του μεγέθους του εγχειρήματος.
Αυτά αφορούν την περίοδο κατασκευής.
Την περίοδο λειτουργίας που θα γίνει τμηματικά η Αθήνα θα αποκτήσει ένα μεγάλο σύγχρονο, λειτουργικό και κυρίως ασφαλές πάρκο με διαστάσεις ανάλογες εκείνου του Hyde Park του Λονδίνου. Ένα σύγχρονο τουριστικό προορισμό με απεριόριστες δυνατότητες προσέλκυσης πολλών εκατοντάδων χιλιάδων τουριστών city-break με ευεργετικές επιπτώσεις σε όλους τους γειτονικούς Δήμους. Οι πρόχειροι υπολογισμοί μιλούν για επιπλέον 1.000.000 τουρίστες ετησίως.
Η αύξηση του τουρισμού ακολούθως θα φέρει θετικά αποτελέσματα σε εταιρείες του κλάδου, βιοτεχνίες, βιομηχανίες τροφίμων και ποτών που σήμερα σχεδόν στο σύνολο τους φυτοζωούν. Ταυτόχρονα θα ωθήσει την αύξηση των θέσεων εργασίας σε αυτούς τους τομείς. Δεκάδες άλλοι κλάδοι θα επωφεληθούν αυτής της αύξησης.
Η ανάπτυξη εμπορικών δραστηριοτήτων μέσα στον χώρο του Ελληνικού θα δώσει χιλιάδες θέσεις εργασίας και προοπτικές μεγάλης ανάπτυξης και των γύρω περιοχών ( λειτουργία μαρίνας, εμπορικών κέντρων, ενυδρείου, χώρων αναψυχής κλπ). Αυτό αντίστοιχα θα κινήσει θετικά τους κλάδους εστίασης, ένδυσης-υπόδυσης, γενικού εμπορίου και πολλούς άλλους.
Είναι μία αλυσίδα η οποία με κάθε κρίκο που θα είναι έτοιμος να "κλειδώσει" θα αρχίσει να δημιουργείται ένας νέος κρίκος. Είναι πραγματικά τόσα πολλά τα θετικά που θα έρθουν που θα μπορούσε να συμπληρωθεί ένας μικρός τόμος.
Με αγωνία θα περιμένουμε τις επόμενες μέρες το αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων και ελπίζουμε ότι θα επικρατήσει η λογική και η προοπτική της χώρας που είναι σε ένα μεγάλο σταυροδρόμι. Η πορεία που θα επιλεχθεί ίσως είναι καθοριστική για τα επόμενα χρόνια.
Νίκος Καραγιάννης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου