κείμενο από το ypodomes.com
Στην τελική ευθεία μπαίνουμε στον πολιτικό στίβο με έπαθλο την δόση των 32 δις ευρώ που υπόσχεται καλύτερες μέρες. Η αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και η ανάγκη πράξεων εσωτερικά έτσι ώστε να πείσουμε ότι πραγματικά «κάτι κάνουμε» είναι σε καθημερινή βάση.
Η δόση των 32 δις ευρώ δεν είναι αυτή τη φορά ένας πακτωλός χρημάτων που θα περάσουν απαρατήρητα από τον Έλληνα και την Ελληνίδα. Σύμφωνα με το δεύτερο Μνημόνιο ένα σημαντικό κονδύλι της τάξεως των 6 δις ευρώ θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή των χρεών του Δημοσίου προς του προμηθευτές του που θα δώσει το φιλί της ζωής στην Ελληνική Οικονομία.
Με τις επιχειρήσεις να σπαρταρούν αυτά τα χρήματα θα δώσουν πνοή μετά από αρκετά χρόνια στην στεγνή αγορά. Άλλο ένα σημαντικό κονδύλι αρκετών δις ευρώ θα κατευθυνθεί στα περίφημα έργα του ΕΣΠΑ που είναι επίσης χρήματα για την πραγματική οικονομία.
Αυτό φυσικά θα πρέπει να είναι η αρχή καθώς μετά θα κληθούμε να πετύχουμε να παράγουμε μόνοι μας χρήματα. Δηλαδή να «γυρίσει η μπίλια» και να επιτύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης που μετά από 5 συνεχόμενα χρόνια έχει μετατρέψει ακόμα και εταιρείες κολοσσούς σε επισφαλείς επιχειρήσεις.
Αυτό είναι και το κρίσιμο καθώς το ζητούμενο δεν είναι να μας δανείζουν επ` αορίστον χρήματα. Είναι τα χρήματα που θα μπουν στην χώρα να αξιοποιηθούν σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργήσουν με τη σειρά τους νέα χρήματα, να παράξουν πλούτο. Αυτό είναι η ανάπτυξη που επιδιώκεται.
Απαραίτητη προϋπόθεση μέχρι τότε είναι αυτή η δόση μαμούθ να έρθει στη χώρα και να πάει να κλείσει μερικές από τις αμέτρητες πληγές που έχει η χώρα. Δυστυχώς το τίμημα θα είναι και πάλι μεγάλο και κανείς δεν ονειρεύεται ότι μετά «θα ζήσετε εσείς καλά και εμείς καλύτερα». Η ποιότητα ζωής έχει γυρίσει 3 δεκαετίες πριν, εκεί που ξεκίνησε το λάθος μείγμα.
Τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να δημιουργήσουμε πλούτο και να φτάσουμε ξανά την οικονομία εκεί που ήταν το 2004 όταν πραγματικά η οικονομία είχε πολύ χρήμα και το διακινούσε. Τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα καθώς η φοροδοτικής μας ικανότητα πρέπει να είναι ικανή και συνεχής.
Το κράτος αλλάζει και μαζί αλλάζουμε και εμείς. Με βάναυσο και σκληρό τρόπο, χωρίς καμία επιστροφή. Παιχνίδι εντυπώσεων δεν χωρά αυτή τη στιγμή και μόνο η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον μπορεί να κάνει ανεκτή τη σημερινή και κυρίως την αυριανή κατάσταση που θα κληθούμε όλοι να βρεθούμε
Στην τελική ευθεία μπαίνουμε στον πολιτικό στίβο με έπαθλο την δόση των 32 δις ευρώ που υπόσχεται καλύτερες μέρες. Η αλλαγή κλίματος στην Ευρώπη σε σχέση με την Ελλάδα αλλά και η ανάγκη πράξεων εσωτερικά έτσι ώστε να πείσουμε ότι πραγματικά «κάτι κάνουμε» είναι σε καθημερινή βάση.
Η δόση των 32 δις ευρώ δεν είναι αυτή τη φορά ένας πακτωλός χρημάτων που θα περάσουν απαρατήρητα από τον Έλληνα και την Ελληνίδα. Σύμφωνα με το δεύτερο Μνημόνιο ένα σημαντικό κονδύλι της τάξεως των 6 δις ευρώ θα κατευθυνθεί για την αποπληρωμή των χρεών του Δημοσίου προς του προμηθευτές του που θα δώσει το φιλί της ζωής στην Ελληνική Οικονομία.
Με τις επιχειρήσεις να σπαρταρούν αυτά τα χρήματα θα δώσουν πνοή μετά από αρκετά χρόνια στην στεγνή αγορά. Άλλο ένα σημαντικό κονδύλι αρκετών δις ευρώ θα κατευθυνθεί στα περίφημα έργα του ΕΣΠΑ που είναι επίσης χρήματα για την πραγματική οικονομία.
Αυτό φυσικά θα πρέπει να είναι η αρχή καθώς μετά θα κληθούμε να πετύχουμε να παράγουμε μόνοι μας χρήματα. Δηλαδή να «γυρίσει η μπίλια» και να επιτύχουμε ρυθμούς ανάπτυξης που μετά από 5 συνεχόμενα χρόνια έχει μετατρέψει ακόμα και εταιρείες κολοσσούς σε επισφαλείς επιχειρήσεις.
Αυτό είναι και το κρίσιμο καθώς το ζητούμενο δεν είναι να μας δανείζουν επ` αορίστον χρήματα. Είναι τα χρήματα που θα μπουν στην χώρα να αξιοποιηθούν σε τέτοιο βαθμό που να δημιουργήσουν με τη σειρά τους νέα χρήματα, να παράξουν πλούτο. Αυτό είναι η ανάπτυξη που επιδιώκεται.
Απαραίτητη προϋπόθεση μέχρι τότε είναι αυτή η δόση μαμούθ να έρθει στη χώρα και να πάει να κλείσει μερικές από τις αμέτρητες πληγές που έχει η χώρα. Δυστυχώς το τίμημα θα είναι και πάλι μεγάλο και κανείς δεν ονειρεύεται ότι μετά «θα ζήσετε εσείς καλά και εμείς καλύτερα». Η ποιότητα ζωής έχει γυρίσει 3 δεκαετίες πριν, εκεί που ξεκίνησε το λάθος μείγμα.
Τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να δημιουργήσουμε πλούτο και να φτάσουμε ξανά την οικονομία εκεί που ήταν το 2004 όταν πραγματικά η οικονομία είχε πολύ χρήμα και το διακινούσε. Τα επόμενα χρόνια θα είναι δύσκολα καθώς η φοροδοτικής μας ικανότητα πρέπει να είναι ικανή και συνεχής.
Το κράτος αλλάζει και μαζί αλλάζουμε και εμείς. Με βάναυσο και σκληρό τρόπο, χωρίς καμία επιστροφή. Παιχνίδι εντυπώσεων δεν χωρά αυτή τη στιγμή και μόνο η ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον μπορεί να κάνει ανεκτή τη σημερινή και κυρίως την αυριανή κατάσταση που θα κληθούμε όλοι να βρεθούμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου