κείμενο από το ypodomes.com
Με αφορμή τη σημερινή δημοσίευση του καταλόγου με τα μεγάλα έργα και ρίχνοντας μία προσεκτική ματιά συνειδητοποίησα πως πλέον τα μεγαλύτερα έργα στην Ελλάδα δυστυχώς δεν κατασκευάζονται.
Εκτός από τα μεγάλα έργα στους Αυτοκινητόδρομους (που μόνο ο Μορέας προχωρά), το Μετρό στη Θεσσαλονίκη ουσιαστικά σταμάτησε, το Άκτιο-Αμβρακία το ίδιο, τα έργα στους περισσότερους κάθετους της Εγνατίας το ίδιο και η ίδια εικόνα σε πολλά μα πάρα πολλά έργα.
Το δυστύχημα είναι πως πλέον οι εταιρείες ακόμα και αν το θέλουν δεν μπορούν να βάζουν «πλάτη» στα δημόσια έργα ενώ για τα έργα με παραχώρηση αν δεν υπάρχει συμμετοχή από το εξωτερικό είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμετάσχουν.
Η κατάντια της Ελληνικής κατασκευαστικής αγοράς οφείλεται σε πολλούς παράγοντες αλλά ο κυριότερος είναι η έλλειψη χρημάτων. Οι εταιρείες αυτές αναπτυσσόμενες δημιούργησαν σημαντικές οφειλές σε τράπεζες. Εδώ και 3 σχεδόν χρόνια η χρηματοδότηση έχει πλέον σταματήσει και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει.
Χωρίς να θέλω να γίνω υποστηρικτής των εταιρειών αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται να δουλέψουν. Είναι πρακτικά αδύνατο να κατασκευάσουν έργα μιας και κεφάλαια σε ρευστό που απαιτούνται είναι τεράστια. Με ένα κράτος στα όρια της διάλυσης πως μπορούν να είναι σίγουρες ότι θα πάρουν τα χρήματα που δαπανούν;
Με αυτές τις συνθήκες πάμε σε συνθήκες απίστευτου ολιγοπωλίου που θα φέρει τα δημόσια έργα σύντομα σε αδιέξοδο. Η μία εταιρεία πίσω από την άλλη με τη μορφή ντόμινο καταρρέουν οικονομικά και το κράτος κοιτά αμήχανο.
Σε αυτή τη χρονική φάση πρέπει επειγόντως να υπάρξει μέριμνα για τεχνικές εταιρείες που έχουν ελπίδα να σταθούν και πάλι στα πόδια τους έτσι ώστε να μην καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα.
Ο στόχος είναι προφανής: να μην υπάρξουν νέες στρατιές ανέργων, να μην επεκταθούν τα φαινόμενα απλήρωτων προμηθευτών, οργανισμών δημοσίου και να επιζήσουν τα ίδια τα έργα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην έχουμε σημαντικές πτώσεις στο επόμενο διάστημα.
Η αλήθεια είναι ότι κινήσεις γίνονται και νέες συνθήκες χρηματοδότησης θα έρθουν αλλά αυτή τη φορά οι πειραματισμοί δεν χωρούν. Πρέπει να βεβαιωθούμε πως το νέο περιβάλλον για τις εταιρείες στα δημόσια έργα θα είναι υγιές ούτως ώστε και οι εταιρείες να είναι υγιείς. Σε άλλη περίπτωση φοβάμαι πως θα έχουμε πολύ μεγάλα προβλήματα σε δεκάδες μικρά και μεγάλα έργα σε όλη την επικράτεια.
Με αφορμή τη σημερινή δημοσίευση του καταλόγου με τα μεγάλα έργα και ρίχνοντας μία προσεκτική ματιά συνειδητοποίησα πως πλέον τα μεγαλύτερα έργα στην Ελλάδα δυστυχώς δεν κατασκευάζονται.
Εκτός από τα μεγάλα έργα στους Αυτοκινητόδρομους (που μόνο ο Μορέας προχωρά), το Μετρό στη Θεσσαλονίκη ουσιαστικά σταμάτησε, το Άκτιο-Αμβρακία το ίδιο, τα έργα στους περισσότερους κάθετους της Εγνατίας το ίδιο και η ίδια εικόνα σε πολλά μα πάρα πολλά έργα.
Το δυστύχημα είναι πως πλέον οι εταιρείες ακόμα και αν το θέλουν δεν μπορούν να βάζουν «πλάτη» στα δημόσια έργα ενώ για τα έργα με παραχώρηση αν δεν υπάρχει συμμετοχή από το εξωτερικό είναι εξαιρετικά δύσκολο να συμμετάσχουν.
Η κατάντια της Ελληνικής κατασκευαστικής αγοράς οφείλεται σε πολλούς παράγοντες αλλά ο κυριότερος είναι η έλλειψη χρημάτων. Οι εταιρείες αυτές αναπτυσσόμενες δημιούργησαν σημαντικές οφειλές σε τράπεζες. Εδώ και 3 σχεδόν χρόνια η χρηματοδότηση έχει πλέον σταματήσει και κανείς δεν μπορεί να πει με σιγουριά τι θα γίνει.
Χωρίς να θέλω να γίνω υποστηρικτής των εταιρειών αυτό που μου έρχεται στο μυαλό είναι οι συνθήκες κάτω από τις οποίες καλούνται να δουλέψουν. Είναι πρακτικά αδύνατο να κατασκευάσουν έργα μιας και κεφάλαια σε ρευστό που απαιτούνται είναι τεράστια. Με ένα κράτος στα όρια της διάλυσης πως μπορούν να είναι σίγουρες ότι θα πάρουν τα χρήματα που δαπανούν;
Με αυτές τις συνθήκες πάμε σε συνθήκες απίστευτου ολιγοπωλίου που θα φέρει τα δημόσια έργα σύντομα σε αδιέξοδο. Η μία εταιρεία πίσω από την άλλη με τη μορφή ντόμινο καταρρέουν οικονομικά και το κράτος κοιτά αμήχανο.
Σε αυτή τη χρονική φάση πρέπει επειγόντως να υπάρξει μέριμνα για τεχνικές εταιρείες που έχουν ελπίδα να σταθούν και πάλι στα πόδια τους έτσι ώστε να μην καταρρεύσει ολόκληρο το σύστημα.
Ο στόχος είναι προφανής: να μην υπάρξουν νέες στρατιές ανέργων, να μην επεκταθούν τα φαινόμενα απλήρωτων προμηθευτών, οργανισμών δημοσίου και να επιζήσουν τα ίδια τα έργα. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να μην έχουμε σημαντικές πτώσεις στο επόμενο διάστημα.
Η αλήθεια είναι ότι κινήσεις γίνονται και νέες συνθήκες χρηματοδότησης θα έρθουν αλλά αυτή τη φορά οι πειραματισμοί δεν χωρούν. Πρέπει να βεβαιωθούμε πως το νέο περιβάλλον για τις εταιρείες στα δημόσια έργα θα είναι υγιές ούτως ώστε και οι εταιρείες να είναι υγιείς. Σε άλλη περίπτωση φοβάμαι πως θα έχουμε πολύ μεγάλα προβλήματα σε δεκάδες μικρά και μεγάλα έργα σε όλη την επικράτεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου