κείμενο από το ypodomes.com
Μία απλή ματιά να ρίξει κανείς στις εξελίξεις των έργων υποδομής της Αθήνας μία λέξη θα αποκομίσει τελικά: «ανάπλαση». Η συζήτηση για αναπλάσεις χώρων και εκτάσεων στην πόλη γίνεται εδώ και πολλά χρόνια.
Στην πραγματικότητα η Αθήνα σταμάτησε να κάνει μεγάλες παρεμβάσεις στο πολεοδομικό συγκρότημα από το 2004. Από την μεγάλη πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μετά σταμάτησε κάθε προσπάθεια και η πόλη μπήκε σε ένα αέναο κύκλο προτάσεων, συζητήσεων, αντιδράσεων και επιλογών.
Από το 2007 και μετά (από εποχής Υπουργίας Γιώργου Σουφλιά) άνοιξε το μπουκέτο των μεγάλων αναπλάσεων της Αθήνας: Φαληρικός Όρμος, Φαληρικό Δέλτα, Πανεπιστημίου, Αλεξάνδρας, Ελαιώνας, Ελληνικό.
Τέθηκε ένας μεγάλος στόχος, η Αθήνα να αλλάξει πρόσωπο να γίνει πιο φιλική και ανθρώπινη για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Και η πραγματικότητα είναι πως η Αθήνα το έχει μεγάλη ανάγκη αυτό. Είναι από τις πρωτεύουσες της Ευρώπης με την μικρότερη αντιστοιχία πρασίνου ανά κάτοικο. Το πράσινο της Αθήνας καλύπτει λιγότερο από το 4% της έκτασής της.
Η πόλη είχε την ατυχία πριν ξεκινήσουν να υλοποιούνται τα μεγάλα προγράμματα αναπλάσεων να καταφτάσει η κρίση και να παγώσει κάθε προσπάθεια. Εκτός από μία.
Η μαγική –πραγματικά- προσπάθεια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, σε αντίθεση με κάθε πρόβλεψη έκανε την μεγάλη ανατροπή και εν μέσω σφοδρής κρίσης το 2012 ξεκίνησε το πρώτο μεγάλος πρόγραμμα ανάπλασης της Αθήνας, μετολυμπιακά.
Εδώ και 2 χρόνια το έργο αυτό αποτελεί ένα φωτεινό φάρο και δείχνει το δρόμο για τα υπόλοιπα προγράμματα. Την σκυτάλη όντως έχει αναλάβει το Ίδρυμα Ωνάση που μέσα από το Re-think Athens, την Ανάπλαση Πανεπιστημίου που τελικά αποδεικνύεται ένα πολυσύνθετο έργο (περιλαμβάνει πεζοδρόμηση, υδραυλικά έργα συγκέντρωσης υδάτων, επεκτείνει το Τραμ στην Πατησίων, έχει ένα μεγάλο ποδηλατόδρομο, αναπλάθει όψεις κτιρίων κ.α) φιλοδοξεί να μεταμορφώσει το κέντρο της Αθήνας. Ο διαγωνισμός βρίσκεται προ των πυλών και στις αρχές του 2017 το έργο πιθανά να έχει ολοκληρωθεί.
Από εκεί και έπειτα έχουμε άλλες δύο αναμονές: τον Φαληρικό Όρμο που είναι σε αναμονή προς το παρόν και η δημοπράτηση του είναι σε διαρκή μεταβολή (ποσού-χρόνου) και του Ελληνικού που έχει βρεθεί ο επενδυτής όμως τα έργα θα ξεκινήσουν σε περίπου 2 χρόνια λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που απαιτούνται για την τεράστια έκταση του.
Σε αυτό το έργο η Αθήνα έχει εναποθέσει και τις περισσότερες ελπίδες της για ανάπτυξη, απασχόληση αλλά και περισσότερο πράσινο καθώς προβλέπεται η ανάπτυξη του Μητροπολιτικού Πάρκου, ενός χώρου με τεράστια έκταση και πολυποίκιλη παρουσία.
Η διπλή ανάπλαση Ελαιώνα-Αλεξάνδρας προς το παρόν δείχνει εγκλωβισμένη στα διάφορα προβλήματα και θέματα της.
ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;
Έχουμε τις θετικές εξελίξεις γύρω από την μετατροπή της Αθήνας σε μία μοντέρνα πράσινη πόλη και αυτό είναι κάτι που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Από εκεί και έπειτα θα πρέπει να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια. Στα Δυτικά Προάστια της πόλης η αναλογία πρασίνου είναι τραγική φτωχή ενώ στο Δήμο Αθηναίων η ανάγκη για περισσότερους πράσινους χώρους είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη.
Έτσι η ανάγκη για νέες ιδέες, νέες συζητήσεις, νέες παρεμβάσεις είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρη τώρα που η ιδέα της ανάπλασης χώρων έχει κερδίσει πολιτεία και πολίτες.
Μία απλή ματιά να ρίξει κανείς στις εξελίξεις των έργων υποδομής της Αθήνας μία λέξη θα αποκομίσει τελικά: «ανάπλαση». Η συζήτηση για αναπλάσεις χώρων και εκτάσεων στην πόλη γίνεται εδώ και πολλά χρόνια.
Στην πραγματικότητα η Αθήνα σταμάτησε να κάνει μεγάλες παρεμβάσεις στο πολεοδομικό συγκρότημα από το 2004. Από την μεγάλη πεζοδρόμηση της Διονυσίου Αρεοπαγίτου και μετά σταμάτησε κάθε προσπάθεια και η πόλη μπήκε σε ένα αέναο κύκλο προτάσεων, συζητήσεων, αντιδράσεων και επιλογών.
Από το 2007 και μετά (από εποχής Υπουργίας Γιώργου Σουφλιά) άνοιξε το μπουκέτο των μεγάλων αναπλάσεων της Αθήνας: Φαληρικός Όρμος, Φαληρικό Δέλτα, Πανεπιστημίου, Αλεξάνδρας, Ελαιώνας, Ελληνικό.
Τέθηκε ένας μεγάλος στόχος, η Αθήνα να αλλάξει πρόσωπο να γίνει πιο φιλική και ανθρώπινη για τους κατοίκους και τους επισκέπτες της. Και η πραγματικότητα είναι πως η Αθήνα το έχει μεγάλη ανάγκη αυτό. Είναι από τις πρωτεύουσες της Ευρώπης με την μικρότερη αντιστοιχία πρασίνου ανά κάτοικο. Το πράσινο της Αθήνας καλύπτει λιγότερο από το 4% της έκτασής της.
Η πόλη είχε την ατυχία πριν ξεκινήσουν να υλοποιούνται τα μεγάλα προγράμματα αναπλάσεων να καταφτάσει η κρίση και να παγώσει κάθε προσπάθεια. Εκτός από μία.
Η μαγική –πραγματικά- προσπάθεια του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, σε αντίθεση με κάθε πρόβλεψη έκανε την μεγάλη ανατροπή και εν μέσω σφοδρής κρίσης το 2012 ξεκίνησε το πρώτο μεγάλος πρόγραμμα ανάπλασης της Αθήνας, μετολυμπιακά.
Εδώ και 2 χρόνια το έργο αυτό αποτελεί ένα φωτεινό φάρο και δείχνει το δρόμο για τα υπόλοιπα προγράμματα. Την σκυτάλη όντως έχει αναλάβει το Ίδρυμα Ωνάση που μέσα από το Re-think Athens, την Ανάπλαση Πανεπιστημίου που τελικά αποδεικνύεται ένα πολυσύνθετο έργο (περιλαμβάνει πεζοδρόμηση, υδραυλικά έργα συγκέντρωσης υδάτων, επεκτείνει το Τραμ στην Πατησίων, έχει ένα μεγάλο ποδηλατόδρομο, αναπλάθει όψεις κτιρίων κ.α) φιλοδοξεί να μεταμορφώσει το κέντρο της Αθήνας. Ο διαγωνισμός βρίσκεται προ των πυλών και στις αρχές του 2017 το έργο πιθανά να έχει ολοκληρωθεί.
Από εκεί και έπειτα έχουμε άλλες δύο αναμονές: τον Φαληρικό Όρμο που είναι σε αναμονή προς το παρόν και η δημοπράτηση του είναι σε διαρκή μεταβολή (ποσού-χρόνου) και του Ελληνικού που έχει βρεθεί ο επενδυτής όμως τα έργα θα ξεκινήσουν σε περίπου 2 χρόνια λόγω των χρονοβόρων διαδικασιών που απαιτούνται για την τεράστια έκταση του.
Σε αυτό το έργο η Αθήνα έχει εναποθέσει και τις περισσότερες ελπίδες της για ανάπτυξη, απασχόληση αλλά και περισσότερο πράσινο καθώς προβλέπεται η ανάπτυξη του Μητροπολιτικού Πάρκου, ενός χώρου με τεράστια έκταση και πολυποίκιλη παρουσία.
Η διπλή ανάπλαση Ελαιώνα-Αλεξάνδρας προς το παρόν δείχνει εγκλωβισμένη στα διάφορα προβλήματα και θέματα της.
ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ;
Έχουμε τις θετικές εξελίξεις γύρω από την μετατροπή της Αθήνας σε μία μοντέρνα πράσινη πόλη και αυτό είναι κάτι που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής των κατοίκων της. Από εκεί και έπειτα θα πρέπει να υπάρξει και η ανάλογη συνέχεια. Στα Δυτικά Προάστια της πόλης η αναλογία πρασίνου είναι τραγική φτωχή ενώ στο Δήμο Αθηναίων η ανάγκη για περισσότερους πράσινους χώρους είναι κάτι παραπάνω από μεγάλη.
Έτσι η ανάγκη για νέες ιδέες, νέες συζητήσεις, νέες παρεμβάσεις είναι κάτι παραπάνω από επίκαιρη τώρα που η ιδέα της ανάπλασης χώρων έχει κερδίσει πολιτεία και πολίτες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου