κείμενο από το ypodomes.com
Μετά από πολλές άσχημες εξελίξεις φτάσαμε στο τέλος της περιπέτειας για τους 4+1 παγωμένους αυτοκινητόδρομους. Οι συμβάσεις είναι στο Ελεγκτικό Συνέδριο και τις επόμενες εβδομάδες θα γίνει παρουσίαση και κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων και θα πέσουν οι υπογραφές.
Ένα σήριαλ που κράτησε περίπου 3 χρόνια. Αυτή η λήξη δίνει την δυνατότητα στην Κυβέρνηση και στο Υπουργείο Υποδομών να προχωρήσει επιτέλους στα επόμενα σχέδια του. Αυτά περιλαμβάνουν μία νέα γενιά έργων με παραχώρηση.
Ένα ερώτημα είναι πως οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες θα βρουν χρηματοδότηση για αυτά τα νέα έργα όταν θα πρέπει να χρηματοδοτούν τα σημερινά. Σίγουρα θα πρέπει να ελπίζουμε πως θα συμμετάσχουν σε κοινοπρακτικά σχήματα και εταιρείες από το εξωτερικό.
Σε άλλη περίπτωση είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός για την επιτυχία αυτών των νέων έργων που το κόστος τους θα φτάσει τα 2 δις ευρώ. Μιλάμε για τα έργα των υποθαλάσσιων σε Λευκάδα και Σαλαμίνα, τον οδικό άξονα Ελευσίνα-Θήβα και το Νέο Αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου.
Σήμερα οι μεγάλες τεχνικές μας είναι 3+1. Μιλάμε για εκείνες που αντέχουν την πολλαπλή χρηματοδότηση πολλών έργων και ταυτόχρονη συμμετοχή σε πολλά project. Αυτή η μικρή ύπαρξη εταιρειών είναι μεγάλος βρόγχος για το μέλλον των έργων με παραχώρηση στην Ελλάδα.
Οι τράπεζες για τα επόμενα χρόνια δεν θα χρηματοδοτούν ικανοποιητικά οπότε θα χρειάζονται στήριξη είτε πολλών τραπεζών είτε τραπεζών εξωτερικού, είτε παικτών από το εξωτερικό.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η χρονικές διάρκειες αυτών των έργων. Οι αυτοκινητόδρομοι ως project ξεκίνησαν το 2001, ξαναξεκίνησαν το 2005, άρχισαν να κατασκευάζονται το 2008 και το 2014 θα ξαναξεκινήσουν για να ολοκληρωθούν από το 2015 έως το 20017.
Αυτές οι χρονικές αστάθειες προκαλούν προβλήματα στην συμμετοχή διεθνών παικτών που είναι αμφίβολο αν θέλουν να τοποθετήσουν τα χρήματα τους σε ένα έργο που μπορεί να διαρκέσει έως και 15-20 χρόνια.
Εδώ, απαιτείται μάξιμουμ θωράκιση των έργων από το Κράτος προκειμένου να γίνουν ελκυστικά και όχι εχθρικά σε επενδυτές και funds. Όσο το σκηνικό των καθυστερήσεων συνεχίζεται δεν θα πρέπει να περιμένουμε σημαντικές διαφοροποιήσεις από το σημερινό status.
Στην προσπάθεια της χώρας για εκσυγχρονισμό, είναι ένα ακόμα κεφάλαιο που πρέπει να προστεθεί καθώς είναι σημαντικό να μην πέσουμε σε εσωστρέφεια του κατασκευαστικού μας κλάδου. Μας είναι απαραίτητη και η συμμετοχή και η επιλογή σε έργα ξένων ομίλων.
Πάντως για να είμαστε ειλικρινείς αυτή την εποχή τα βήματα γίνονται σωστά και πρέπει να δώσουμε πίστωση στο Υπουργείο να δείξει τις προθέσεις τους και τότε να κρίνουμε αν είμαστε πάλι στα ίδια ή κάτι επιτέλους αλλάζει.
Καλή εβδομάδα σε όλους
11.11.2013
Νίκος Καραγιάννης
n.karagiannis@ypodomes.com
Μετά από πολλές άσχημες εξελίξεις φτάσαμε στο τέλος της περιπέτειας για τους 4+1 παγωμένους αυτοκινητόδρομους. Οι συμβάσεις είναι στο Ελεγκτικό Συνέδριο και τις επόμενες εβδομάδες θα γίνει παρουσίαση και κύρωση στην Βουλή των Ελλήνων και θα πέσουν οι υπογραφές.
Ένα σήριαλ που κράτησε περίπου 3 χρόνια. Αυτή η λήξη δίνει την δυνατότητα στην Κυβέρνηση και στο Υπουργείο Υποδομών να προχωρήσει επιτέλους στα επόμενα σχέδια του. Αυτά περιλαμβάνουν μία νέα γενιά έργων με παραχώρηση.
Ένα ερώτημα είναι πως οι ελληνικές τεχνικές εταιρείες θα βρουν χρηματοδότηση για αυτά τα νέα έργα όταν θα πρέπει να χρηματοδοτούν τα σημερινά. Σίγουρα θα πρέπει να ελπίζουμε πως θα συμμετάσχουν σε κοινοπρακτικά σχήματα και εταιρείες από το εξωτερικό.
Σε άλλη περίπτωση είμαι ιδιαίτερα επιφυλακτικός για την επιτυχία αυτών των νέων έργων που το κόστος τους θα φτάσει τα 2 δις ευρώ. Μιλάμε για τα έργα των υποθαλάσσιων σε Λευκάδα και Σαλαμίνα, τον οδικό άξονα Ελευσίνα-Θήβα και το Νέο Αεροδρόμιο στο Καστέλι Ηρακλείου.
Σήμερα οι μεγάλες τεχνικές μας είναι 3+1. Μιλάμε για εκείνες που αντέχουν την πολλαπλή χρηματοδότηση πολλών έργων και ταυτόχρονη συμμετοχή σε πολλά project. Αυτή η μικρή ύπαρξη εταιρειών είναι μεγάλος βρόγχος για το μέλλον των έργων με παραχώρηση στην Ελλάδα.
Οι τράπεζες για τα επόμενα χρόνια δεν θα χρηματοδοτούν ικανοποιητικά οπότε θα χρειάζονται στήριξη είτε πολλών τραπεζών είτε τραπεζών εξωτερικού, είτε παικτών από το εξωτερικό.
Ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα είναι η χρονικές διάρκειες αυτών των έργων. Οι αυτοκινητόδρομοι ως project ξεκίνησαν το 2001, ξαναξεκίνησαν το 2005, άρχισαν να κατασκευάζονται το 2008 και το 2014 θα ξαναξεκινήσουν για να ολοκληρωθούν από το 2015 έως το 20017.
Αυτές οι χρονικές αστάθειες προκαλούν προβλήματα στην συμμετοχή διεθνών παικτών που είναι αμφίβολο αν θέλουν να τοποθετήσουν τα χρήματα τους σε ένα έργο που μπορεί να διαρκέσει έως και 15-20 χρόνια.
Εδώ, απαιτείται μάξιμουμ θωράκιση των έργων από το Κράτος προκειμένου να γίνουν ελκυστικά και όχι εχθρικά σε επενδυτές και funds. Όσο το σκηνικό των καθυστερήσεων συνεχίζεται δεν θα πρέπει να περιμένουμε σημαντικές διαφοροποιήσεις από το σημερινό status.
Στην προσπάθεια της χώρας για εκσυγχρονισμό, είναι ένα ακόμα κεφάλαιο που πρέπει να προστεθεί καθώς είναι σημαντικό να μην πέσουμε σε εσωστρέφεια του κατασκευαστικού μας κλάδου. Μας είναι απαραίτητη και η συμμετοχή και η επιλογή σε έργα ξένων ομίλων.
Πάντως για να είμαστε ειλικρινείς αυτή την εποχή τα βήματα γίνονται σωστά και πρέπει να δώσουμε πίστωση στο Υπουργείο να δείξει τις προθέσεις τους και τότε να κρίνουμε αν είμαστε πάλι στα ίδια ή κάτι επιτέλους αλλάζει.
Καλή εβδομάδα σε όλους
11.11.2013
Νίκος Καραγιάννης
n.karagiannis@ypodomes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου