κείμενο από το ypodomes.com
Αυτό που συμβαίνει λοιπόν αυτή την εποχή στην Ελλάδα, είναι η βάση έτσι ώστε η οικονομία να μπορεί να στηριχθεί πραγματικά πάνω στις συγκοινωνιακές τις υποδομές. Για όσους έχουν αμφισβητήσει ή κριτικάρει ή ακόμα και πολεμήσει τα έργα, η απάντηση είναι τα ίδια τα έργα που πραγματοποιούνται.
Το 2017 (ή το 2018 για τους απαισιόδοξους) ο τομέας των εμπορευμάτων, του τουρισμού και των μεταφορών θα γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό που θα καταστήσει τους 3 παραπάνω άξονες της οικονομίας σε πυρήνα απασχόλησης και κέρδους για την χώρα.
Αυτό θα αλλάξει την χώρα και αυτό θα αλλάξει την ζωή σε κάθε ένα από εμάς. Η λειτουργία όλων αυτών των έργων υποδομής θα γίνει κινητήριος δύναμη της Ελλάδας και ανάπτυξη στην πραγματική οικονομία. Θα προσελκύσει ακόμα περισσότερες επενδύσεις ενώ κανένας Νομός της Ηπειρωτικής χώρας δεν θα είναι «αποκλεισμένος».
Η κεντρική ιδέα λοιπόν είναι μην κοιτάμε το δέντρο (το κάθε έργο ξεχωριστά) αλλά το δάσος (το σύνολο των έργων ως κεντρικό εγχείρημα της χώρας). Και αν παρομοιάσουμε την Ελλάδα σαν ένα γυμνό βουνό που καταρρέει από τις συνεχείς κατολισθήσεις και τις βροχές, τότε μόνο ένα δάσος μπορεί αυτό και να το σταματήσει, και να το αποτρέψει αλλά τελικά να μας δώσει και το πολύτιμο οξυγόνο του.
Η κρίση που συντάραξε την χώρα για τουλάχιστον 6 χρόνια δείχνει να απομακρύνεται σιγά-σιγά. Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή προσπαθεί να ανασυνταχθεί και να δει τις μελλοντικές της κινήσεις στην σκακιέρα που λέγεται Ευρώπη.
Αυτό που φάνηκε μέσα στα προηγούμενα χρόνια ότι μπορεί να δώσει στη χώρα μας πλεονέκτημα αλλά και ένα νέο αναπτυξιακό πεδίο, είναι οι μεταφορές. Λόγω της κομβικής της θέσης η Ελλάδα και τα λιμάνια της μπορούν να αποτελέσουν πύλες για την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη για τα εμπορεύματα από την Ανατολική Ασία, την Μέση Ανατολή αλλά και την Ανατολική Αφρική.
Μέσα από την εμπειρία της COSCO είδαμε πως ένα λιμάνι από περιφερειακό μπορεί σε λίγα χρόνια να μετατραπεί σε κεντρικό κόμβο μεταφορών. Τι χρειάστηκε; Μία εταιρεία με υψηλούς στόχους και θέληση και σύνδεση με τον σιδηρόδρομο και τον αυτοκινητόδρομο.
Το λιμάνι του Ικονίου έχει πλέον σύνδεση με τον σιδηρόδρομο ενώ η Εθνική Οδός προς Δ.Ελλάδα/Ήπειρο/Πελοπόννησο είναι σε απόσταση 5χλμ ενώ από την Εθνική Οδό προς Στερεά Ελλάδα/Θεσσαλία/Βόρεια Ελλάδα είναι περίπου 6χλμ(από το Φάληρο που ξεκινά ο Κηφισός). Αυτό την εκτόξευσε για τα καλά ενώ συνέβαλε στην μετατροπή του Πειραιά σε ένα από τα μεγάλα Ευρωπαϊκά λιμάνια.
Τώρα λοιπόν δεν είναι τυχαίο πως μέγιστη προτεραιότητα για την χώρα είναι να ολοκληρώσει τις συγκοινωνιακές της υποδομές. Τι κάνουμε; Δημιουργούμε ένα μεγάλο δίκτυο αλληλοσυμπληρούμενων αυτοκινητόδρομων, αναβαθμίζουμε τα λιμάνια μας και προσπαθούμε (καλύτερα θα ταίριαζε το ρήμα αγκομαχούμε) να ολοκληρώσουμε την βασική γραμμή του σιδηρόδρομου.
Σε περίπου 3 χρόνια η Ελλάδα θα διαθέτει 2.750 χιλιόμετρα κλειστών αυτοκινητόδρομων και 800 χιλιόμετρα διπλού ηλεκτροκινούμενου σιδηρόδρομου. Αν κάποιος πει «και τι έγινε; Τι σημαίνει αυτό, τι μπορεί να αλλάξει στην δική μου ζωή;». Η απάντηση είναι πολύ σύνθετη αλλά τόσο απλή:
Οι κλειστοί οδικοί άξονες και ο αναβαθμισμένος σιδηρόδρομος έχοντας άμεση διασύνδεση με τα σημαντικότερα λιμάνια αλλά και αεροδρόμια της χώρας δημιουργούν ένα κοκτέιλ εντυπωσιακής μεταφορικής ικανότητας σε δύο βασικούς τομείς: Εμπορεύματα και τουρισμός.
Η στόχευση είναι ακριβής καθώς είναι δύο τομείς της οικονομίας που η Ελλάδα υπερτερεί. Το έχω πει πολλές φορές αλλά δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω. Τα έργα δεν είναι μόνο όταν κατασκευάζονται με όλη την ίντριγκα που μπορεί να περιέχουν. Είναι όταν λειτουργούν που μπορούν να «ταρακουνήσουν» θετικά την Εθνική μας οικονομία.
Αυτό που φάνηκε μέσα στα προηγούμενα χρόνια ότι μπορεί να δώσει στη χώρα μας πλεονέκτημα αλλά και ένα νέο αναπτυξιακό πεδίο, είναι οι μεταφορές. Λόγω της κομβικής της θέσης η Ελλάδα και τα λιμάνια της μπορούν να αποτελέσουν πύλες για την Ανατολική και την Κεντρική Ευρώπη για τα εμπορεύματα από την Ανατολική Ασία, την Μέση Ανατολή αλλά και την Ανατολική Αφρική.
Μέσα από την εμπειρία της COSCO είδαμε πως ένα λιμάνι από περιφερειακό μπορεί σε λίγα χρόνια να μετατραπεί σε κεντρικό κόμβο μεταφορών. Τι χρειάστηκε; Μία εταιρεία με υψηλούς στόχους και θέληση και σύνδεση με τον σιδηρόδρομο και τον αυτοκινητόδρομο.
Το λιμάνι του Ικονίου έχει πλέον σύνδεση με τον σιδηρόδρομο ενώ η Εθνική Οδός προς Δ.Ελλάδα/Ήπειρο/Πελοπόννησο είναι σε απόσταση 5χλμ ενώ από την Εθνική Οδό προς Στερεά Ελλάδα/Θεσσαλία/Βόρεια Ελλάδα είναι περίπου 6χλμ(από το Φάληρο που ξεκινά ο Κηφισός). Αυτό την εκτόξευσε για τα καλά ενώ συνέβαλε στην μετατροπή του Πειραιά σε ένα από τα μεγάλα Ευρωπαϊκά λιμάνια.
Τώρα λοιπόν δεν είναι τυχαίο πως μέγιστη προτεραιότητα για την χώρα είναι να ολοκληρώσει τις συγκοινωνιακές της υποδομές. Τι κάνουμε; Δημιουργούμε ένα μεγάλο δίκτυο αλληλοσυμπληρούμενων αυτοκινητόδρομων, αναβαθμίζουμε τα λιμάνια μας και προσπαθούμε (καλύτερα θα ταίριαζε το ρήμα αγκομαχούμε) να ολοκληρώσουμε την βασική γραμμή του σιδηρόδρομου.
Σε περίπου 3 χρόνια η Ελλάδα θα διαθέτει 2.750 χιλιόμετρα κλειστών αυτοκινητόδρομων και 800 χιλιόμετρα διπλού ηλεκτροκινούμενου σιδηρόδρομου. Αν κάποιος πει «και τι έγινε; Τι σημαίνει αυτό, τι μπορεί να αλλάξει στην δική μου ζωή;». Η απάντηση είναι πολύ σύνθετη αλλά τόσο απλή:
Οι κλειστοί οδικοί άξονες και ο αναβαθμισμένος σιδηρόδρομος έχοντας άμεση διασύνδεση με τα σημαντικότερα λιμάνια αλλά και αεροδρόμια της χώρας δημιουργούν ένα κοκτέιλ εντυπωσιακής μεταφορικής ικανότητας σε δύο βασικούς τομείς: Εμπορεύματα και τουρισμός.
Η στόχευση είναι ακριβής καθώς είναι δύο τομείς της οικονομίας που η Ελλάδα υπερτερεί. Το έχω πει πολλές φορές αλλά δεν θα κουράζομαι να το επαναλαμβάνω. Τα έργα δεν είναι μόνο όταν κατασκευάζονται με όλη την ίντριγκα που μπορεί να περιέχουν. Είναι όταν λειτουργούν που μπορούν να «ταρακουνήσουν» θετικά την Εθνική μας οικονομία.
Αυτό που συμβαίνει λοιπόν αυτή την εποχή στην Ελλάδα, είναι η βάση έτσι ώστε η οικονομία να μπορεί να στηριχθεί πραγματικά πάνω στις συγκοινωνιακές τις υποδομές. Για όσους έχουν αμφισβητήσει ή κριτικάρει ή ακόμα και πολεμήσει τα έργα, η απάντηση είναι τα ίδια τα έργα που πραγματοποιούνται.
Το 2017 (ή το 2018 για τους απαισιόδοξους) ο τομέας των εμπορευμάτων, του τουρισμού και των μεταφορών θα γιγαντωθεί σε τέτοιο βαθμό που θα καταστήσει τους 3 παραπάνω άξονες της οικονομίας σε πυρήνα απασχόλησης και κέρδους για την χώρα.
Αυτό θα αλλάξει την χώρα και αυτό θα αλλάξει την ζωή σε κάθε ένα από εμάς. Η λειτουργία όλων αυτών των έργων υποδομής θα γίνει κινητήριος δύναμη της Ελλάδας και ανάπτυξη στην πραγματική οικονομία. Θα προσελκύσει ακόμα περισσότερες επενδύσεις ενώ κανένας Νομός της Ηπειρωτικής χώρας δεν θα είναι «αποκλεισμένος».
Η κεντρική ιδέα λοιπόν είναι μην κοιτάμε το δέντρο (το κάθε έργο ξεχωριστά) αλλά το δάσος (το σύνολο των έργων ως κεντρικό εγχείρημα της χώρας). Και αν παρομοιάσουμε την Ελλάδα σαν ένα γυμνό βουνό που καταρρέει από τις συνεχείς κατολισθήσεις και τις βροχές, τότε μόνο ένα δάσος μπορεί αυτό και να το σταματήσει, και να το αποτρέψει αλλά τελικά να μας δώσει και το πολύτιμο οξυγόνο του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου