κείμενο από το ypodomes.com
Μπορεί οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες να συνεχίζουν να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο αλλά ημερολογιακά σε λίγες μέρες μπαίνουμε στο Φθινόπωρο. Η καλοκαιρινή ραστώνη δίνει και πάλι τη θέση της στην εργασιακή καθημερινότητα και σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να πούμε πως σημαντικές εξελίξεις στο πολιτικό πεδίο είναι ικανές να φέρουν την απαραίτητη «βροχή» στο άνυδρο κατασκευαστικό τοπίο της χώρας.
Μετά από αρκετά χρόνια αναμονής τους τελευταίους μήνες βλέπουμε σημαντικά έργα να πηγαίνουν επιτέλους προς υλοποίηση. Τι πιο σημαντικό από το να βγαίνουν από το χρονοντούλαπο σημαντικά έργα υποδομής της χώρας που εδώ και χρόνια είτε είναι παγωμένα είτε υπολειτουργούν.
Έτσι μέσα στον Αύγουστο είδαμε να τελειώνει επιτέλους η εκρεμμότητα στο οδικό έργο Στυλίδα-Ράχες, να γίνεται ο διαγωνισμός στο οδικό έργο Μουδανιά-Ποτίδαια, να εγκρίνεται η δημοπράτηση του δυτικού τμήματος της Περιφερειακής Θεσσαλονίκης και να δημοπρατείται το πιο σημαντικό σιδηροδρομικό έργο της δεκαετίας, αυτό της ολοκλήρωσης των έργων στο τμήμα Τιθορέ-Δομοκός.
Νωρίτερα μέσα στο καλοκαίρι είχαμε και άλλες σημαντικές εξελίξεις όπως η δημοπράτηση της επέκτασης του Μετρό Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά αλλά και την ολοκλήρωση της επέκτασης του Τραμ στην Αθήνα από το Φάληρο στον Πειραιά αλλά και άλλα σημαντικά έργα.
Το ενθαρρυντικό που μπορεί κάποιος να διακρίνει εύκολα είναι πως στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών έχουν «γκαζώσει» για τα καλά. Πρόκειται για το σημαντικότερο γεγονός καθώς για κάθε μεγάλο έργο αν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση είναι πρακτικά αδύνατο να προχωρήσει.
Ήδη από τις πρώτες μέρες είχαμε δει σημάδια εγρήγορσης αλλά πλέον είναι ξεκάθαρο πως σε αυτό το Υπουργείο ζητούμενο είναι η πραγματική ανάπτυξη με την εκτέλεση σημαντικών έργων υποδομής που και χρήμα ρίχνουν στην πραγματική οικονομία και θέσεις απασχόλησης προσφέρουν.
Αυτό που είναι κρίσιμο είναι η αλυσίδα να «ξαναδέσει». Τα έργα αυτά πρέπει να συνοδεύονται και από οικονομική εξασφάλιση των εταιρειών που τα εκτελούν. Τα έργα μπορεί να δημοπρατούνται, να αποκτούν αναδόχους αλλά τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε δει μικρούς και μεγάλους γίγαντες των κατασκευών να παραπατούν, να λυγίζουν, να πέφτουν στα γόνατα και ενίοτε να «τελειώνουν».
Είναι λοιπόν ο επόμενος κρίκος της αλυσίδας να υπάρξει το απαραίτητο «δίχτυ ασφαλείας» γύρω από τις τεχνικές μας εταιρείες που μπορούν να γίνουν φάρος ανάπτυξης αλλά και κόμπος στο λαιμό αν δεν έχουν τις σωστές προϋποθέσεις.
Το έργο το οποίο συντελείται από τον Κυβερνητικό Συνασπισμό είναι πολύ ελπιδοφόρο και παρακολουθούμε μία μικρή «άνοιξη» στον κατασκευαστικό τομέα. Αυτή όμως για να είναι όντως Άνοιξη και όχι «Μάρτης-Γδάρτης» πρέπει να συνδυαστεί με τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας.
Το επόμενο διάστημα θα παρακολουθήσουμε το πιο κρίσιμο σημείο της προσπάθειας για την στροφή στην ανάπτυξη. Η ανάπτυξη είναι πολύπλευρη και μας αφορά όλους. Αν παρασύρει έναν τότε δυνητικά θα συμπαρασύρει πολλούς. Και πρέπει τα καράβια της ανάπτυξης να είναι γερά και χωρίς «τρύπες» που να μπάζουν νερά.
Η προσπάθεια είναι συλλογική, είναι εθνική και τελικά είναι για το μέλλον αυτής της χώρας. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι για ένα περιπετειώδες ταξίδι με σκαμπανεβάσματα αλλά με σκοπό την επιτυχία.
Το επόμενο διάστημα περιμένουμε λοιπόν να υπάρχει και μεγάλη συμμετοχή αλλά κυρίως το δικαίωμα για μεγάλη συμμετοχή. Και το κλειδί για αυτή την παράμετρο το κρατά η παρούσα Κυβέρνηση. Αυτό που περιμένουμε είναι να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό και να ανοίξει την πόρτα της ανάπτυξης όσο γίνεται πιο διάπλατα. Για να χωρέσουν πολλοί και όχι λίγοι. Για να γίνει σύνθημα και όχι ψίθυρος.
Καλή επιστροφή σε όλους
Νίκος Καραγιάννης
27.08.2012
Μπορεί οι καλοκαιρινές θερμοκρασίες να συνεχίζουν να σπάνε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο αλλά ημερολογιακά σε λίγες μέρες μπαίνουμε στο Φθινόπωρο. Η καλοκαιρινή ραστώνη δίνει και πάλι τη θέση της στην εργασιακή καθημερινότητα και σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε να πούμε πως σημαντικές εξελίξεις στο πολιτικό πεδίο είναι ικανές να φέρουν την απαραίτητη «βροχή» στο άνυδρο κατασκευαστικό τοπίο της χώρας.
Μετά από αρκετά χρόνια αναμονής τους τελευταίους μήνες βλέπουμε σημαντικά έργα να πηγαίνουν επιτέλους προς υλοποίηση. Τι πιο σημαντικό από το να βγαίνουν από το χρονοντούλαπο σημαντικά έργα υποδομής της χώρας που εδώ και χρόνια είτε είναι παγωμένα είτε υπολειτουργούν.
Έτσι μέσα στον Αύγουστο είδαμε να τελειώνει επιτέλους η εκρεμμότητα στο οδικό έργο Στυλίδα-Ράχες, να γίνεται ο διαγωνισμός στο οδικό έργο Μουδανιά-Ποτίδαια, να εγκρίνεται η δημοπράτηση του δυτικού τμήματος της Περιφερειακής Θεσσαλονίκης και να δημοπρατείται το πιο σημαντικό σιδηροδρομικό έργο της δεκαετίας, αυτό της ολοκλήρωσης των έργων στο τμήμα Τιθορέ-Δομοκός.
Νωρίτερα μέσα στο καλοκαίρι είχαμε και άλλες σημαντικές εξελίξεις όπως η δημοπράτηση της επέκτασης του Μετρό Θεσσαλονίκης στην Καλαμαριά αλλά και την ολοκλήρωση της επέκτασης του Τραμ στην Αθήνα από το Φάληρο στον Πειραιά αλλά και άλλα σημαντικά έργα.
Το ενθαρρυντικό που μπορεί κάποιος να διακρίνει εύκολα είναι πως στο Υπουργείο Ανάπτυξης και Υποδομών έχουν «γκαζώσει» για τα καλά. Πρόκειται για το σημαντικότερο γεγονός καθώς για κάθε μεγάλο έργο αν δεν υπάρχει η πολιτική βούληση είναι πρακτικά αδύνατο να προχωρήσει.
Ήδη από τις πρώτες μέρες είχαμε δει σημάδια εγρήγορσης αλλά πλέον είναι ξεκάθαρο πως σε αυτό το Υπουργείο ζητούμενο είναι η πραγματική ανάπτυξη με την εκτέλεση σημαντικών έργων υποδομής που και χρήμα ρίχνουν στην πραγματική οικονομία και θέσεις απασχόλησης προσφέρουν.
Αυτό που είναι κρίσιμο είναι η αλυσίδα να «ξαναδέσει». Τα έργα αυτά πρέπει να συνοδεύονται και από οικονομική εξασφάλιση των εταιρειών που τα εκτελούν. Τα έργα μπορεί να δημοπρατούνται, να αποκτούν αναδόχους αλλά τα τελευταία 5 χρόνια έχουμε δει μικρούς και μεγάλους γίγαντες των κατασκευών να παραπατούν, να λυγίζουν, να πέφτουν στα γόνατα και ενίοτε να «τελειώνουν».
Είναι λοιπόν ο επόμενος κρίκος της αλυσίδας να υπάρξει το απαραίτητο «δίχτυ ασφαλείας» γύρω από τις τεχνικές μας εταιρείες που μπορούν να γίνουν φάρος ανάπτυξης αλλά και κόμπος στο λαιμό αν δεν έχουν τις σωστές προϋποθέσεις.
Το έργο το οποίο συντελείται από τον Κυβερνητικό Συνασπισμό είναι πολύ ελπιδοφόρο και παρακολουθούμε μία μικρή «άνοιξη» στον κατασκευαστικό τομέα. Αυτή όμως για να είναι όντως Άνοιξη και όχι «Μάρτης-Γδάρτης» πρέπει να συνδυαστεί με τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας.
Το επόμενο διάστημα θα παρακολουθήσουμε το πιο κρίσιμο σημείο της προσπάθειας για την στροφή στην ανάπτυξη. Η ανάπτυξη είναι πολύπλευρη και μας αφορά όλους. Αν παρασύρει έναν τότε δυνητικά θα συμπαρασύρει πολλούς. Και πρέπει τα καράβια της ανάπτυξης να είναι γερά και χωρίς «τρύπες» που να μπάζουν νερά.
Η προσπάθεια είναι συλλογική, είναι εθνική και τελικά είναι για το μέλλον αυτής της χώρας. Οι συμμετέχοντες θα πρέπει να είναι έτοιμοι για ένα περιπετειώδες ταξίδι με σκαμπανεβάσματα αλλά με σκοπό την επιτυχία.
Το επόμενο διάστημα περιμένουμε λοιπόν να υπάρχει και μεγάλη συμμετοχή αλλά κυρίως το δικαίωμα για μεγάλη συμμετοχή. Και το κλειδί για αυτή την παράμετρο το κρατά η παρούσα Κυβέρνηση. Αυτό που περιμένουμε είναι να βρει τον κατάλληλο συνδυασμό και να ανοίξει την πόρτα της ανάπτυξης όσο γίνεται πιο διάπλατα. Για να χωρέσουν πολλοί και όχι λίγοι. Για να γίνει σύνθημα και όχι ψίθυρος.
Καλή επιστροφή σε όλους
Νίκος Καραγιάννης
27.08.2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου