κείμενο από το ypodomes.com
Το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας αλλάζει, αυτό είναι σίγουρο. Η αλλαγή στης Κυβέρνηση φέρνει νέα δεδομένα και νέες συνθήκες, πάνω στις οποίες θα πρέπει να αναπτύξουμε δράσεις για το καλό όλων.
Οι κατασκευές στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια είναι σε μία ημιθανή κατάσταση και οι περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν σε δύσκολες καταστάσεις.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρω πως τα τελευταία 2 χρόνια υπάρχουν πολλά μεγάλα έργα (σχεδόν 100) που έχουν δώσει τη δική τους μάχη για την επιστροφή στην «κανονικότητα». Είναι λοιπόν προφανές πως το αυτή η πορεία των αναπτυξιακών έργων δεν πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα πρέπει να ενισχυθεί. Ο κλάδος των κατασκευών είναι μαζί με τη ναυτιλία και τον τουρισμό ο κλασσικός και διαχρονικός αιμοδότης της Ελληνικής Οικονομίας. Εξ ου και η σύνδεση όλων αυτών κάτω από το Υπέρ-υπουργείο Οικονομίας και τον κο Σταθάκη.
Σίγουρα η νέα Κυβέρνηση έχει δώσει βάρος στην ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα και αυτή είναι μία ιερή προτεραιότητα. Όμως θα πρέπει να στραφούμε και πάλι στους πυλώνες εκείνους που μας έδιναν «ψωμί» και τελικά έκαναν την Ελλάδα μία Ευρωπαϊκή χώρα.
Ο χώρος των κατασκευών είναι ο μόνος από τους 3 κλάδους της οικονομίας της χώρας που δεν έχει συνέλθει. Η ναυτιλία έχει περάσει πιο «απαλά» την εξάχρονη κρίση ενώ ο τουρισμός τα 2 τελευταία χρόνια έκανε άλματα και πλέον τα νούμερα που ακούγονται είναι εντυπωσιακά.
Απομένει η «ανάσταση» του κλάδου που τροφοδοτεί περισσότερα από 600 επαγγέλματα και στηρίζει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας (αν όχι πάνω από εκατομμύριο) και δίνει πλούτο στη χώρα. Πως θα γίνει αυτό;
Εδώ πρόκειται για ένα δύσκολο πάζλ, ένα γόρδιο δεσμό που τόσο ο κος Σταθάκης ως Υπερ-υπουργός όσο και ο κος Σπίρτζης ως ο αν.Υπουργός των Υποδομών θα πρέπει να λύσουν. Γιατί στη δύσκολη σημερινή χρονική συγκυρία το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει κατασκευή, είναι και ότι το μεγάλο μέρος αυτών που ασχολούνται με αυτό τον κλάδο δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα στην καθημερινότητα. Πως χρηματοδοτείς ένα τόσο μεγάλο κλάδο και ταυτόχρονα τον αναγεννάς μέσα από τις στάχτες του;
Σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα οι απαντήσεις δεν θα είναι απλές, δεν θα είναι σύντομες, αλλά θα πρέπει να φαίνονται στον ορίζοντα. Γιατί ο μεγάλος κλάδος των κατασκευών μπορεί με τη δική του πάντα συμβολή να απαλύνει την ανθρωπιστική κρίση που υπάρχει στη χώρα.
Μην ξεχνάμε ότι σε περιόδους κρίσης αυτοί που πλήττονται πρώτοι και απαλλάσσονται τελευταίοι είναι στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Η κατασκευή μπορεί να πάρει «πάνω της» σημαντικό αριθμό ανθρώπων που ήταν συνδεδεμένοι μαζί της και σήμερα ανήκουν στην κατηγορία των πολιτών που χρίζουν βοήθειας.
Το αναπτυξιακό μοντέλο της χώρας αλλάζει, αυτό είναι σίγουρο. Η αλλαγή στης Κυβέρνηση φέρνει νέα δεδομένα και νέες συνθήκες, πάνω στις οποίες θα πρέπει να αναπτύξουμε δράσεις για το καλό όλων.
Οι κατασκευές στη χώρα μας εδώ και πολλά χρόνια είναι σε μία ημιθανή κατάσταση και οι περισσότερες εταιρείες προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα όπως μπορούν σε δύσκολες καταστάσεις.
Εδώ θα πρέπει να αναφέρω πως τα τελευταία 2 χρόνια υπάρχουν πολλά μεγάλα έργα (σχεδόν 100) που έχουν δώσει τη δική τους μάχη για την επιστροφή στην «κανονικότητα». Είναι λοιπόν προφανές πως το αυτή η πορεία των αναπτυξιακών έργων δεν πρέπει να ανακοπεί. Αντίθετα πρέπει να ενισχυθεί. Ο κλάδος των κατασκευών είναι μαζί με τη ναυτιλία και τον τουρισμό ο κλασσικός και διαχρονικός αιμοδότης της Ελληνικής Οικονομίας. Εξ ου και η σύνδεση όλων αυτών κάτω από το Υπέρ-υπουργείο Οικονομίας και τον κο Σταθάκη.
Σίγουρα η νέα Κυβέρνηση έχει δώσει βάρος στην ανθρωπιστική κρίση που μαστίζει τη χώρα και αυτή είναι μία ιερή προτεραιότητα. Όμως θα πρέπει να στραφούμε και πάλι στους πυλώνες εκείνους που μας έδιναν «ψωμί» και τελικά έκαναν την Ελλάδα μία Ευρωπαϊκή χώρα.
Ο χώρος των κατασκευών είναι ο μόνος από τους 3 κλάδους της οικονομίας της χώρας που δεν έχει συνέλθει. Η ναυτιλία έχει περάσει πιο «απαλά» την εξάχρονη κρίση ενώ ο τουρισμός τα 2 τελευταία χρόνια έκανε άλματα και πλέον τα νούμερα που ακούγονται είναι εντυπωσιακά.
Απομένει η «ανάσταση» του κλάδου που τροφοδοτεί περισσότερα από 600 επαγγέλματα και στηρίζει εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας (αν όχι πάνω από εκατομμύριο) και δίνει πλούτο στη χώρα. Πως θα γίνει αυτό;
Εδώ πρόκειται για ένα δύσκολο πάζλ, ένα γόρδιο δεσμό που τόσο ο κος Σταθάκης ως Υπερ-υπουργός όσο και ο κος Σπίρτζης ως ο αν.Υπουργός των Υποδομών θα πρέπει να λύσουν. Γιατί στη δύσκολη σημερινή χρονική συγκυρία το πρόβλημα δεν είναι μόνο ότι δεν υπάρχει κατασκευή, είναι και ότι το μεγάλο μέρος αυτών που ασχολούνται με αυτό τον κλάδο δυσκολεύονται να τα φέρουν βόλτα στην καθημερινότητα. Πως χρηματοδοτείς ένα τόσο μεγάλο κλάδο και ταυτόχρονα τον αναγεννάς μέσα από τις στάχτες του;
Σε αυτά τα δύσκολα ερωτήματα οι απαντήσεις δεν θα είναι απλές, δεν θα είναι σύντομες, αλλά θα πρέπει να φαίνονται στον ορίζοντα. Γιατί ο μεγάλος κλάδος των κατασκευών μπορεί με τη δική του πάντα συμβολή να απαλύνει την ανθρωπιστική κρίση που υπάρχει στη χώρα.
Μην ξεχνάμε ότι σε περιόδους κρίσης αυτοί που πλήττονται πρώτοι και απαλλάσσονται τελευταίοι είναι στα χαμηλότερα κοινωνικά στρώματα. Η κατασκευή μπορεί να πάρει «πάνω της» σημαντικό αριθμό ανθρώπων που ήταν συνδεδεμένοι μαζί της και σήμερα ανήκουν στην κατηγορία των πολιτών που χρίζουν βοήθειας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου