Editorial: κατασκευές, η διαλυμένη ατμομηχανή που πρέπει να λειτουργήσει ξανά

κείμενο από το ypodomes.com
Τελείωσαν οι γιορτές των Χριστουγέννων και πλέον προετοιμαζόμαστε για την αλλαγή του κατηφόρα του θα μείνει στην ιστορία της Ελλάδας. Σε αυτό το έτος ζήσαμε όλοι την πλήρη παρακμή του πολιτικού μας συστήματος που η οικονομική κρίση πραγματικά το σάρωσε. Οι φωνές για λανθασμένη συνταγή εξυγίανσης των οικονομικών της χώρας αρχίζουν και πληθαίνουν ενώ βλέπουμε πως πλέον ολόκληρη η Ευρώπη μπαίνει στο πάγο και αρχίζουν χρόνια γενικευμένης λιτότητας.

Σίγουρα η Ελλάδα αποτελεί μέρος του συνολικού παγκόσμιου προβλήματος αποτυχίας ή κορεσμού (πείτε το όπως θέλετε) ενός οικονομικού συστήματος που στηριζόταν μόνο στη διαρκή ανάπτυξη με δανεικά. Σίγουρα η Ελλάδα έκανε τα δικά της τεράστια λάθη όταν ο διαρκής δανεισμός και η πολιτική εξασφάλισης ψήφων αποτελούσε το άλλοθι για λανθασμένες πολιτικές που τελικά ήταν εναντίον όλων.

Αυτό που περιμένουμε στην δική μας χώρα πια δεν είναι μόνο η έξωθεν βοήθεια αλλά και η κατανόηση της κατάστασης στην οποία έχει περιέλθει ένα συντριπτικά μεγάλο ποσοστό πολιτών. Ο φαύλος κύκλος των μέτρων είναι πια πασιφανές πως θα λειτουργεί αντίστροφα από το επιθυμητό και αυτό γιατί σε μία παραπαίουσα οικονομία το κάθε φοροεισπρακτικό μέτρο απλά συρρικνώνει την γενικότερη δυνατότητα κίνησης του χρήματος στην αγορά που αλυσιδωτά φέρνει μη αναμενόμενα αποτελέσματα που με τη σειρά τους φέρνουν και άλλα μέτρα και ούτω καθεξής.



Ο στόχος είναι πια να αντιληφθούμε πως βρισκόμαστε εδώ και πως αυτή η κατάσταση μπορεί να αποτελέσει πάτο. Από το 2008 επίσημα η Ελλάδα βρίσκεται σε ύφεση. Αυτή που ζουν την πραγματική οικονομία όμως έβλεπαν πως τουλάχιστον από το 2006 τα πράγματα είχαν αρχίσει να γίνονται άσχημα περνώντας όμως απαρατήρητα από τον πολύ κόσμο.

Συμπτωματικά, μετά το 2004 η παραγωγή έργων στην Ελλάδα άρχισε να πέφτει με δραματικό τρόπο και από τις πρώτες εταιρείες που άρχισαν να «βαράνε κανόνι» ήταν οι τεχνικές και κατασκευαστικές. Σήμερα που η κατάσταση έχει φέρει αυτά τα καταστροφικά αποτελέσματα που ζούμε ακόμα στρουθοκαμηλίζουμε μη βλέποντας αυτή την σημαντική πλευρά του προβλήματος.

Θα γίνω κουραστικός για άλλη μία φορά αλλά επιμένω πως η κατασκευή στην Ελλάδα έχει υπάρξει ατμομηχανή ανάπτυξης για δεκαετίες. Αυτό ισχύει και σήμερα αλλά με την μόνη διαφορά πως σήμερα ο χώρος των κατασκευών είναι ανάπηρος από τα ισχυρά χτυπήματα που έχει δεχθεί όλα αυτά τα χρόνια αλλά και από τις λάθος επιλογές ενός ολόκληρου κλάδου.

Παραδοσιακά η Ελλάδα έχει 3 κινητήριες δυνάμεις ανάπτυξης: τον τουρισμό, την ναυτιλία και την κατασκευή. Τα δύο πρώτα εξακολουθούν να στηρίζουν την οικονομία και να βοηθούν και με το παραπάνω σε αυτή τη χρονική συγκυρία. Η κατασκευή όμως που συντηρεί εκατοντάδες επαγγέλματα που μεταφράζονται σε εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας είναι όπως είπα ανάπηρη.

Χρειάζεται στήριξη, χρειάζεται τονωτική ένεση, χρειάζεται να της δοθεί η χαμένη της αίγλη. Όταν θα καταφέρει αυτός ο κλάδος να σταθεί στα πόδια του θα σηκώσει πάνω του και μεγάλο από το βάρος που πλακώνει την Ελληνική κοινωνία σήμερα. Ας το δουν οι «σοφοί» οι οποίοι έχουν αποφασίσει απλά να ρουφήξουν ότι έχει απομείνει από την ήδη στεγνή αγορά.

Εν κατακλείδι τρεις λέξεις θα είναι το ισχυρότερο φάρμακο για τη αντιστροφή του σημερινού κλίματος: ανάπτυξη, ανάπτυξη, ανάπτυξη

Καλές γιορτές σε όλους
Νίκος Καραγιάννης