Editorial: μία νέα εποχή για την χώρα με μεγάλα βάρη αλλά και αισιοδοξία για καλύτερο μέλλον

κείμενο από το ypodomes.com
Μια ιστορική συμφωνία επετεύχθη για την Ελλάδα. Η χώρα μας, δέσμια του τεράστιου χρέους της από συσσωρευμένες λάθος πολιτικές σύρθηκε αλύπητα όλο αυτό το διάστημα απογυμνωμένη από το Ευρωπαϊκό της ένδυμα. Αφού χρειάστηκε να δώσουμε μεγάλο μέρος από την αξιοπρέπεια μας ως λαός και αφού χρειάστηκε να υποσχεθούμε ότι θα νοικοκυρέψουμε τα του οίκου μας τελικά μας δόθηκε άλλη μία ευκαιρία για να δικαιολογήσουμε την ύπαρξη μας στην ισχυρή νομισματική ένωση της Ευρώπης.

Το πιο θετικό σε όλη αυτή την υπόθεση είναι η ελάφρυνση του χρέους μας κατά 107 δις ευρώ. Αυτό κατά δήλωση Ευρωπαίων αξιωματούχων σημαίνει, λαϊκά, ελάφρυνση κατά 10.000 ευρώ για κάθε εγγεγραμμένο Έλληνα πολίτη. Ένα μεγάλο βάρος φεύγει από πάνω μας.

Εξαπατούμαστε όταν δεν συνειδητοποιούμε ότι το χρέος ανήκει σε όλους μας. Αυτό αποδεικνύεται από το γεγονός πως οι φόροι αφορούν το σύνολο των πολιτών και όχι τους λίγους. Δυστυχώς οι λάθος πολιτικές ενός ημί- Σοβιετικού τύπου κράτους όπου η εργασία στο Δημόσιο σήμαινε και οριστική λύτρωση από κάθε έγνοια περνά στο παρελθόν. Η σύνδεση σχεδόν όλων των επιχειρήσεων με υπηρεσίες και προμήθειες στο Δημόσιο τελειώνει. Η αρρωστημένη σχέση πολιτικών- πολιτών με τα απαράδεκτα «ρουσφέτια» υπάρχει ελπίδα ότι θα τελειώσει.

Αυτό που φέρνει η νέα δανειακή σύμβαση φίλες και φίλοι δεν είναι μόνο βάρη για όλους μας. Δεν είναι μόνο φόροι, μειώσεις, έλλειψη προοπτικής και ατελείωτες περικοπές. Φέρνει μαζί του και ελπίδα, προσμονή, αισιοδοξία ότι το κράτος μας θα αποτελέσει σύντομα ένα κράτος πραγματικό με ευθύνες και υποχρεώσεις αλλά και κοινωνικά μέτρα.




Ελπίδα πως θα φέρει ανάπτυξη πραγματική και όχι Σοβιετικού τύπου ψευδή και προσωρινή. Η χαμένη δεκαετία φίλες και φίλοι δεν είναι αυτή που διανύουμε. Είναι η προηγούμενη όταν ψευδώς πειστήκαμε ότι όλοι μπορούμε να τα κάνουμε όλα ασχέτως ικανοτήτων.

Ελπίζουμε σε μία ισονομία, ένα κράτος δικαίου, με αντικειμενικά κριτήρια που επιβραβεύει αυτούς που δουλεύουν και τιμωρεί αυτούς που κάνουν πως δουλεύουν. Ελπίζουμε πως το κράτος της λαμογιάς και της συνεχούς εξαπάτησης θα πάψει και θα υπάρξει ένα Δημόσιο που θα είναι οικονομικά αυτάρκες. Τότε όλα θα αλλάξουν.

Έρχονται δύσκολα χρόνια προσαρμογής και ελπίδας. Δύσκολα γιατί από την εποχή της εύκολης διαβίωσης θα περάσουμε στην εποχή της υποχρεωτικής συνεισφοράς. Όμως δεν θα πρέπει να ξεχνάμε πως οι γενιές μας είναι υπεύθυνες για την κατάσταση της χώρας. Τα παιδιά μας και οι επόμενες γενιές πρέπει να βρουν μια καλύτερη Ελλάδα και όχι μία μίζερη, κατεστραμμένη χώρα γεμάτη διαφθορά και υποκρισία.

Αυτό που θα λάβει χώρα τα επόμενα χρόνια είναι η μετατροπή ενός κράτους παρία της Ευρώπης (όπως άλλωστε ζήσαμε τις ικεσίες προς την Ευρώπη από τη χώρα μας) σε κράτος με αυτοπεποίθηση με πραγματική διάθεση να εργαστεί για να πάρει αλλά και να δώσει στον πολίτη, ένα πραγματικά Ευρωπαικό κράτος.

Αυτό που είναι όμως ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ προϋπόθεση είναι να υπάρξει επιτέλους ένα στοπ στην συνεχή κατηφόρα. Να υπάρξει στροφή στην ανάπτυξη, την πραγματική ανάπτυξη. Τα μεγάλα έργα υποδομής να έρθουν σε μεγάλη ποσότητα γιατί χρειάζεται ένα γερό γκάζι για να πάρει μπρος και πάλι η χώρα.

Αυτό που έχει ανάγκη η χώρα είναι μία μαζική παραγωγή μεγάλων έργων τα οποία θα δώσουν την απαραίτητη ρευστότητα στην πραγματική οικονομία έτσι ώστε να αρχίσει να κινείται και πάλι το χρήμα. Πρέπει να δοθεί άμεσος στόχος να σταματήσει το απαράδεκτο φαινόμενο της καλπάζουσας ανεργίας. Το εργατικό δυναμικό της χώρας είναι εξαιρετικό και μάλιστα υπάρχει μεγάλο απόθεμα σε ανθρώπους με σημαντική εκπαίδευση.

Να δοθούν κίνητρα σε καινοτομικές επιχειρήσεις για την διασπορά των επαγγελμάτων, να δοθεί σημασία σε ερευνητικές εταιρείες και σε εταιρείες υψηλής τεχνολογίας και να υπάρξει έμφαση σε περιοχές υποδοχής βιοτεχνιών και βιομηχανιών ανά την Ελλάδα.

Τέλος τα μεγάλα μας όπλα, η ναυτιλία και ο τουρισμός, μπορούν και πρέπει να είναι η αιχμή του δόρατος τα επόμενα χρόνια. Είναι απαράδεκτο να έχουμε τα λιγότερα έσοδα από κάθε άλλη Μεσογειακή χώρα στον τουρισμό.

Αυτό που γεννάει η νέα δανειακή σύμβαση φίλες και φίλοι είναι η ελπίδα πως θα υπάρξει ένα καλύτερο αύριο. Δεν θα έρθει χωρίς κόπο , δεν θα έρθει χωρίς θυσίες. Το άδικο γεγονός πως οι πολλοί θα πρέπει άλλη μία φορά να πληρώσουμε τα λάθη των λίγων θα πρέπει να είναι οδηγός μας από εδώ και πέρα στο τι θέλουμε για την επόμενη μέρα, ποιους πολιτικούς θα πιστέψουμε πως θα μας οδηγήσουν και πάλι στο φως και σε ποιες στρατηγικές επιλογές προσωπικές και συνολικές θα ωφελήσουν τον κάθε ένα από εμάς αλλά και όλο το σύνολο.

Γιατί τελικά το σκληρό μάθημα από αυτή την περιπέτεια της χώρας είναι πως ότι γίνεται εκεί ψηλά μας επηρεάζει και μας οδηγεί όλους μας, είτε για καλό είτε για κακό. Ας ευχηθούμε λοιπόν αυτή η απόφαση για είναι όντως για καλό, για το καλό όλων.

Καλή συνέχεια σε όλους
Νίκος Καραγιάννης