Η ιστορία του Τραμ στην Αθήνα μοιάζει λίγο με τις ταινίες μελό. Ξεκίνησε όπως και τα περισσότερα Τραμ στην Ευρώπη με αξιώσεις και σιγά - σιγά κάλυψε τις βασικές περιοχές της τότε Αθήνας. Ήταν το μέσο των εργαζομένων και καθημερινά ο συνωστισμός στα βαγόνια του ήταν γεγονός. Μετά τον Β` παγκόσμιο πόλεμο όπου οι περισσότερες υποδομές της πόλης ήταν κατεστραμμένες το Τραμ ήταν εκεί και εξυπηρετούσε. Ο κόσμος είχε το δικό του μέσο. Ήταν όμως ένα μέσο που "εμπόδιζε" την ανάπτυξη των αστικών δρόμων και την ροή των αυτοκινήτων.
Όταν ανοίγονταν οι κεντρικές λεωφόροι της Αθήνας δεν Τραμ δε περιλαμβανόταν πουθενά. Ήταν "ξεπερασμένο", ένα λαϊκό μέσο συνωστισμού. Έτσι σε μία νύχτα, πάρθηκε η απόφαση (εγκληματική κατά πολλούς) να ξηλωθεί το δίκτυο για να ανοίξει ο δρόμος στα ιχ. Ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη υπήρχε μια στάση αναμονής για το Τραμ η Αθήνα το καθάρισε μένοντας σχεδόν γυμνή από μέσα σταθερής τροχιάς.
Την δεκαετία 1980 το Τραμ άρχισε και πάλι να ψιθυρίζεται στα γραφεία των Υπουργείων και άρχισαν και πάλι να πέφτουν ιδέες για ένα καινούργιο δίκτυο. Η ωρίμανση για την επιστροφή του Τραμ ήταν η επόμενη δεκαετία όταν πλέον άρχισε να φαίνεται ότι τα ιχ όχι μόνο είχαν εκτοπίσει κάθε άλλο μέσο μαζικής μεταφοράς αλλά είχαν κυριολεκτικά κάνει "κατάληψη" στην πόλη δημιουργώντας κυκλοφοριακά εμφράγματα.
Το κομβικό σημείο που ώθησε τη δημιουργία του Τραμ ήταν η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 καθώς πλέον έπρεπε να δημιουργηθεί δίκτυο μέσων σταθερής τροχιάς. Το 2000 η τότε ΜΑΜ προέβλεπε ανάπτυξη του Τραμ κυρίως στο κέντρο της πόλης και προς Πατήσια και Παγκράτι. Λόγω όμως έλλειψης μέσων σταθερής τροχιάς στα δύο Ολυμπιακά κέντρα του Ελληνικού και του Φαλήρου δημιουργήθηκαν οι 2 σημερινές γραμμές. Το έργο άρχισε οριακά το 2002 και με πολλούς καβγάδες και αντιδράσεις από τους Δήμους που περνούσε ολοκληρώθηκε λίγες μέρες πριν τους Ολυμπιακούς του 2004.
Αρχικά το μέσο απογοήτευσε αφού στο μυαλό όλων των πολιτών υπήρχε η εντύπωση ενός επιφανειακού μετρό. Έχοντας και πολλά λειτουργικά προβλήματα αφού κατά γενική εντύπωση το Τραμ λειτουργήσει πριν να είναι έτοιμο 100%.
Το 2003 ο τότε Υπ. Μεταφορών εξήγγειλε ένα φιλόδοξο πλάνο επέκτασης του τραμ. Το 2004 όμως φρέναραν όμως όλα τα σχέδια εκτός από δύο: την επέκταση προς Βούλα και Πειραιά που ήδη ήταν ενταγμένα στο Γ` ΚΠΣ.
Τα επόμενα 4 χρόνια δεν ήταν και τόσο εύκολα καθώς το Τραμ είχε να αντιμετωπίσει την δυσπιστία του κοινού, ένα πολύ μικρό δίκτυο καθώς και αμφίβολο μέλλον. Μόλις πέρσι το Τραμ έκανε το πρώτο δειλό βήμα φτάνοντας στη Βούλα μεγαλώνοντας κατά 700μ. Η κρίσιμη επέκταση για Πειραιά είναι σε φάση δημοπράτησης ενώ έχουν ανακοινωθεί και πάλι σχέδια επέκτασης αυτή τη φορά για τις συνοικίες του Πειραιά. Η πρώτη φάση αφορά επέκταση προς Καμίνια, Φρεαττύδα, Χατζηκυριάκειο και η β` φάση επέκταση προς Δραπετσώνα, Κερατσίνι και Πέραμα.
Το υπάρχον δίκτυο περιλαμβάνει τις διαδρομές:
-Σύνταγμα- Βούλα
-Σύνταγμα-ΣΕΦ και το εναλλακτικό δρομολόγιο ΣΕΦ-Βούλα
Επεκτάσεις
-αυτό τον καιρό περιμένουμε την δημοπράτηση της επέκτασης σε κυκλική γραμμή μονής τροχιάς έως το Κέντρο και το Λιμάνι του Πειραιά.
Μελλοντικές Επεκτάσεις (Εξαγγελίες Υπουργείου Μεταφορών)
-προς Καμίνια
-προς Χατζηκυριάκειο
-προς Καλλίπολη
Η Αθήνα και το Τραμ έχουν μια ιδιαίτερη σχέση θα έλεγε κανείς κρίνοντας απο την ιστορία του μέσου σε αυτή την πόλη. Η αλήθεια είναι ότι το Τραμ δεν είναι Μετρό και δεν έχει τις ταχύτητες του. Δεν είναι υπόγειο και ανακατεύεται στην απίστευτη κίνηση των δρόμων της Αθήνας. Μπορεί όμως να είναι ένα συμπληρωματικό μέσο για το Μετρό και τον Προαστιακό και να δώσει εναλλακτικές διαδρομές σε όλη την Αθήνα. Για να γίνει αυτό όμως χρειάζεται ένα πιο ευρύ δίκτυο που να μην περιορίζεται στο κέντρο και τον Πειραιά. Αν επεκταθεί στα Προάστια θα δώσει κίνητρο σε πολλούς πολίτες να το χρησιμοποιήσουν και θα κοπούν και αντίστοιχες γραμμές λεωφορείων που επιβαρύνουν την κίνηση.
Προτεινόμενες Επεκτάσεις
-Επέκταση μέσω της Πανεπιστημίου και της Πατησίων έως τα Άνω Πατήσια με κλάδο που θα διασχίζει τη Λ. Αλεξάνδρας.
-Νέος κλάδος από το Σταθμό Συγγρού Φιξ σε Καλλιθέα και Τζιτζιφιές μέσω Θησέως.
-Νέος κλάδος από τα Άνω Πατήσια προς Χαλάνδρι ανατολικά και Καματερό δυτικά.
-Κλάδος από το Κερατσίνι προς Νίκαια και Κορυδαλλό.
-Επέκταση προς Βουλιαγμένη και μελλοντικά Βάρκιζα.
-Κλάδος από το Σύνταγμα μέσω της Διον. Αρεοπαγίτου προς Θησείο, Ψειρή, Στ. Λαρίσης.
-Κλάδος προς Παγκράτι και Υμηττό.
Με τις επεκτάσεις μπορούν ταυτόχρονα να καταργηθούν λεωφορειακές γραμμές το Τραμ να λειτουργήσει συμπληρωματικά αλλά και τροφοδοτικά του δικτύου Μετρό δημιουργώντας ένα ευρύ πλέγμα Σταθμών.
Η δική μου ευχή είναι το Τραμ να τα καταφέρει καθώς έχει και πολλά οικονομικά προβλήματα λόγω της έλλειψης δικτύου. Να αγαπηθεί από τον κόσμο και να επεκταθεί σε πολλές περιοχές της Αθήνας.
ΣΥΡΙΖΑ: Παραιτήθηκε και ο Θάνος Μωραΐτης από διευθυντής της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας
-
Την παραίτησή του από διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ
ανακοινώνει με επιστολή του πρός τον Πρόεδρο της ΚΟ Νίκο Παππά, ο βουλευτής
Θάνος...
Πριν από 1 εβδομάδα
1 σχόλιο:
Φοβάμαι, πως για Αθήνα-Πειραιά-Θεσσαλονίκη είναι πολύ αργά πια για το τραμ. Αν δεν είχε ξηλωθεί στις 10ετίες 60-70 θα μπορούσε να είχε επιβληθεί, σε συνδυασμό με μία άλλη εθνική πολιτική συγκοινωνιών... Σήμερα, είναι πολύ δύσκολο να αφαιρέσεις έστω και λίγα εκατοστά ασφάλτινου δρόμου από την κυκλοφορία των ΙΧ, που ο στόλος τους συνεχώς διευρύνεται με την έμμεση παρότρυνση και της πολιτείας (έλλειψη πολιτικής δημόσιων συγκοινωνιών και αποθάρρυνσης του Ι.Χ.) Κάποιες περιφεριακές γραμμές (παραλία Σαρωνικού, Διονυσίου Αεροπαγίτου κ.λ.π. μπορούν να εξυπηρετηθούν από το τραμ. Δυστυχώς το τεράστιο έγκλημα των προηγούμενων 10ετιών -η συνειδητή εγκατάλειψη των μέσων σταθερής τροχιάς- θα πληρωθεί όχι μόνον σε αμέτρητη ταλαιπωρία αλλά και σε οικονομικό τίμημα αφού οι μόνες εφικτές λύσεις είναι... υπόγειες. Αντίθετα ΣΗΜΕΡΑ είναι η ώρα (άν δεν είναι και πάλι αργά) του τραμ στις μεγάλες επαρχιακές πόλεις. Πάτρα, Λάρισσα, Ηράκλειο, Βόλος,Καλαμάτα,Καβάλα, Ιωάννινα έχουν ΑΜΕΣΗ ανάγκη από την κατασκευή του σχετικού δικτύου μέσου σταθερής τροχιάς (τράμ-ελαφρό Μετρό).
Δημοσίευση σχολίου