κείμενο από το ypodomes.com
Το θέμα της ασφάλειας στο Μετρό της Αθήνας είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα ασφάλειας σε όλη την Ελλάδα. Μέσα από τους συρμούς του Μετρό και στις 3 γραμμές του κινούνται περισσότεροι από 1.000.000 επιβάτες καθημερινά. Το νούμερο αυτό είναι τεράστιο αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο συνολικός πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 11.000.000 άνθρωποι.
Το τεράστιο αυτό νούμερο περιλαμβάνει σήραγγες και υπέργεια τμήματα περίπου 60χλμ, 58 σταθμούς και σε κάποιες περιπτώσεις κάποια παρκινγκ και τερματικά λεωφορείων. μέσα σε αυτό το πλαίσιο κινούνται καθημερινά το 1.000.000 επιβατών. Ποια θα είναι η αίσθηση ασφάλειας που θα έχουν από σήμερα οι πολίτες που θα ταξιδεύουν με το γρήγορο αυτό μέσο μαζικής μεταφοράς;
Όπως πολλοί από εσάς βλέπω χρόνο με το χρόνο όλο και λιγότερη παρουσία ανθρώπων που σχετίζονται με την ασφάλεια σε σταθμούς και συρμούς. Εκτός από την παντελή έλλειψη προσωπικού ελέγχου των εισιτηρίων το φαινόμενο της έλλειψης ασφάλειας στο δίκτυο του Μετρό της Αθήνας είναι κάτι παραπάνω από εμφανές.
Όχι μόνο για το συμβάν του Σαββάτου που όπως φαίνεται συμπτωματικά είχαμε την εύρεση ενεργοποιημένης βόμβας. Στην καθημερινή μας μετακίνησης, άτομα περιθωριακά γίνονται όλο και περισσότερα μέσα στους συρμούς. Η επαιτεία και η κλοπή είναι ένα σύνηθες πια και καθημερινό φαινόμενο.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η εγκατάλειψη; Γιατί δεν υπάρχει καμία έννοια ασφάλειας ειδικά σε συρμούς και σταθμούς; Πόσο μπορούμε να παίζουμε με την τύχη και την ανθρώπινη ζωή; Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν γίνει μελλοντικά κάποια τρομοκρατική επίθεση;
Θα έπρεπε να μας έχει ήδη προβληματίσει η αυξανόμενη επιθετικότητα στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια, η τυφλή βία και η περιφρόνηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Το κράτος μας όμως είναι υπεύθυνο (καθώς η ΣΤΑΣΥ είναι μία κρατική εταιρεία) για την ασφαλή μετακίνηση των επιβατών μέσα από τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει προσωπικό ασφαλείας που να ελέγχει συρμούς, αποβάθρες και κοινόχρηστους χώρους σε συνεχή βάση και να έχουμε τέτοιου είδους περιστατικά που μειώνουν όλο και πιο πολύ το αίσθημα ασφάλειας.
Μία πρόταση θα ήταν να τοποθετηθούν «πόρτες ελέγχου» ανάλογες με αυτές του αεροδρομίου στις πύλες εισόδου του Μετρό. Μία άλλη πρόταση θα ήταν η δημιουργία ενός ειδικού σώματος των μέσων μαζικής μεταφοράς επιφορτισμένο με τον έλεγχο αλλά και την ασφάλεια των μέσων και των σταθμών.
Το σίγουρο είναι πως το προσωπικό των σταθμών και όσοι είναι «μάχιμοι» στο Μετρό θα πρέπει να εκπαιδευτούν έτσι ώστε να μπορούν να διακρίνουν περίεργες κινήσει ή περίεργα αντικείμενα και να προσδίδουν μία μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας στην μετακίνηση με τα ΜΜΜ.
Το σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να γίνει και το περιστατικό του Σαββάτου μας δείχνει την προχειρότητα με την οποία κάποιοι διαχειρίζονται την τύχη εκατοντάδων χιλιάδων. Θα έπρεπε να μας έχουν προβληματίσει τα αιματηρά περιστατικά σε Ισπανία και Αγγλία αλλά και η αποτροπή πολλών άλλων επιθέσεων σε διάφορες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης.
Στην κατάσταση που είναι σήμερα η Ελλάδα με τους κατοίκους να αισθάνονται γενικώς ανασφάλεια το να προσθέτουμε και την καθημερινή μετακίνηση μόνο πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει και όχι λύσεις. Η Πολιτεία πρέπει άμεσα να απαντήσει με λύσεις και άμεσα μέτρα, όχι προσωρινού άλλα μόνιμου χαρακτήρα, προσδίδοντας δύναμη στο προφίλ της.
Αν αυτό που σήμερα είναι αυτονόητο, η ασφαλής μετακίνηση, μετατραπεί σε συνεχές ταξίδι καχυποψίας τότε θα έχουμε δυσάρεστες συνέπειες στην καθημερινότητα. Θα πρέπει να μας προβληματίζει αν η επόμενη κίνηση μπορεί να συμβεί σε ένα άλλο μέσο ή ένα σταθμό ή κάποιο μέρος με πολύ κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει καμία άλλη συνέχεια σε αυτό το γεγονός αλλά και πως η Πολιτεία θα λάβει άμεσα μέτρα για την ασφάλεια όλων μας.
Το θέμα της ασφάλειας στο Μετρό της Αθήνας είναι ένα από τα πιο σημαντικά ζητήματα ασφάλειας σε όλη την Ελλάδα. Μέσα από τους συρμούς του Μετρό και στις 3 γραμμές του κινούνται περισσότεροι από 1.000.000 επιβάτες καθημερινά. Το νούμερο αυτό είναι τεράστιο αν λάβουμε υπόψη μας ότι ο συνολικός πληθυσμός της χώρας είναι περίπου 11.000.000 άνθρωποι.
Το τεράστιο αυτό νούμερο περιλαμβάνει σήραγγες και υπέργεια τμήματα περίπου 60χλμ, 58 σταθμούς και σε κάποιες περιπτώσεις κάποια παρκινγκ και τερματικά λεωφορείων. μέσα σε αυτό το πλαίσιο κινούνται καθημερινά το 1.000.000 επιβατών. Ποια θα είναι η αίσθηση ασφάλειας που θα έχουν από σήμερα οι πολίτες που θα ταξιδεύουν με το γρήγορο αυτό μέσο μαζικής μεταφοράς;
Όπως πολλοί από εσάς βλέπω χρόνο με το χρόνο όλο και λιγότερη παρουσία ανθρώπων που σχετίζονται με την ασφάλεια σε σταθμούς και συρμούς. Εκτός από την παντελή έλλειψη προσωπικού ελέγχου των εισιτηρίων το φαινόμενο της έλλειψης ασφάλειας στο δίκτυο του Μετρό της Αθήνας είναι κάτι παραπάνω από εμφανές.
Όχι μόνο για το συμβάν του Σαββάτου που όπως φαίνεται συμπτωματικά είχαμε την εύρεση ενεργοποιημένης βόμβας. Στην καθημερινή μας μετακίνησης, άτομα περιθωριακά γίνονται όλο και περισσότερα μέσα στους συρμούς. Η επαιτεία και η κλοπή είναι ένα σύνηθες πια και καθημερινό φαινόμενο.
Γιατί όμως υπάρχει αυτή η εγκατάλειψη; Γιατί δεν υπάρχει καμία έννοια ασφάλειας ειδικά σε συρμούς και σταθμούς; Πόσο μπορούμε να παίζουμε με την τύχη και την ανθρώπινη ζωή; Ποιος θα πάρει την ευθύνη αν γίνει μελλοντικά κάποια τρομοκρατική επίθεση;
Θα έπρεπε να μας έχει ήδη προβληματίσει η αυξανόμενη επιθετικότητα στην Αθήνα τα τελευταία χρόνια, η τυφλή βία και η περιφρόνηση της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Το κράτος μας όμως είναι υπεύθυνο (καθώς η ΣΤΑΣΥ είναι μία κρατική εταιρεία) για την ασφαλή μετακίνηση των επιβατών μέσα από τα μέσα μαζικής μεταφοράς.
Είναι απαράδεκτο να μην υπάρχει προσωπικό ασφαλείας που να ελέγχει συρμούς, αποβάθρες και κοινόχρηστους χώρους σε συνεχή βάση και να έχουμε τέτοιου είδους περιστατικά που μειώνουν όλο και πιο πολύ το αίσθημα ασφάλειας.
Μία πρόταση θα ήταν να τοποθετηθούν «πόρτες ελέγχου» ανάλογες με αυτές του αεροδρομίου στις πύλες εισόδου του Μετρό. Μία άλλη πρόταση θα ήταν η δημιουργία ενός ειδικού σώματος των μέσων μαζικής μεταφοράς επιφορτισμένο με τον έλεγχο αλλά και την ασφάλεια των μέσων και των σταθμών.
Το σίγουρο είναι πως το προσωπικό των σταθμών και όσοι είναι «μάχιμοι» στο Μετρό θα πρέπει να εκπαιδευτούν έτσι ώστε να μπορούν να διακρίνουν περίεργες κινήσει ή περίεργα αντικείμενα και να προσδίδουν μία μεγαλύτερη αίσθηση ασφάλειας στην μετακίνηση με τα ΜΜΜ.
Το σίγουρο είναι πως κάτι πρέπει να γίνει και το περιστατικό του Σαββάτου μας δείχνει την προχειρότητα με την οποία κάποιοι διαχειρίζονται την τύχη εκατοντάδων χιλιάδων. Θα έπρεπε να μας έχουν προβληματίσει τα αιματηρά περιστατικά σε Ισπανία και Αγγλία αλλά και η αποτροπή πολλών άλλων επιθέσεων σε διάφορες μεγαλουπόλεις της Ευρώπης.
Στην κατάσταση που είναι σήμερα η Ελλάδα με τους κατοίκους να αισθάνονται γενικώς ανασφάλεια το να προσθέτουμε και την καθημερινή μετακίνηση μόνο πρόβλημα μπορεί να δημιουργήσει και όχι λύσεις. Η Πολιτεία πρέπει άμεσα να απαντήσει με λύσεις και άμεσα μέτρα, όχι προσωρινού άλλα μόνιμου χαρακτήρα, προσδίδοντας δύναμη στο προφίλ της.
Αν αυτό που σήμερα είναι αυτονόητο, η ασφαλής μετακίνηση, μετατραπεί σε συνεχές ταξίδι καχυποψίας τότε θα έχουμε δυσάρεστες συνέπειες στην καθημερινότητα. Θα πρέπει να μας προβληματίζει αν η επόμενη κίνηση μπορεί να συμβεί σε ένα άλλο μέσο ή ένα σταθμό ή κάποιο μέρος με πολύ κόσμο. Ας ελπίσουμε ότι δεν θα υπάρξει καμία άλλη συνέχεια σε αυτό το γεγονός αλλά και πως η Πολιτεία θα λάβει άμεσα μέτρα για την ασφάλεια όλων μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου