Ελληνικός Σιδηρόδρομος: αγκομαχά αλλά επιμένει

Οι Ελληνικοί Σιδηρόδρομοι (ο ΟΣΕ δηλαδή) είναι κατά πολύ πίσω από τους αντίστοιχους άλλων Ευρωπαϊκών Κρατών ακόμα και από χώρες όπως η Πολωνία ή η Ουγγαρία. Πάρα ταύτα την τελευταία δεκαετία έχουν γίνει άλματα.
Η Ελλάδα έφτιαξε σιδηρόδρομο επί εποχής Χαρίλαου Τρικούπη και έκτοτε δεν έγινε καμία πρόοδος τόσο στο δίκτυο όσο και στις υπόλοιπες υποδομές (κτήρια, επεκτάσεις, εκμοντερνισμός κλπ). Αποτέλεσμα ήταν να απαρχαιωθεί το δίκτυο και να ξεπέσει καθώς θεωρούνταν (όχι και άδικα) τριτοκοσμικό μέσο.
Μετά από 100 σχεδόν χρόνια ξεκίνησε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού συνολικά του δικτύου. Από το 1997 και μετά ξεκίνησε η μετατροπή της μονής γραμμής του διαδρόμου Πάτρα- Αθήνα - Θεσσαλονίκη -Εύζωνοι σε διπλή και ηλεκτροκινούμενη (όπως συμβαίνει εδώ και δεκαετίες στην υπόλοιπη Ευρώπη) και στο υπόλοιπο περιφερειακό δίκτυο εκμοντερνισμός του δικτύου και των υπηρεσιών. Αποτέλεσμα ήταν η είσοδος νέων συρμών μεγάλη μείωση των χρονοαποστάσεων και καλύτερες υπηρεσίες. Εκτός των άλλων προβλέφθηκε και ανάπτυξη Προαστιακού σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (είναι όμως θέμα για άλλη ανάρτηση).
Τα τμήματα που απομένουν για την ολοκλήρωση της γραμμής είναι το τμήμα Πάτρα- Κιάτο , και Τιθορέα-Λιανοκλάδι-Δομοκός.
Η ολοκλήρωση τους προβλέπεται τμηματικά από το 2010 έως το 2013 με την συμπλήρωση και της ηλεκτροκίνησης που θα παρακάμψει τις ντιζελοκίνητες μηχανές, οι συρμοί θα μπορούν να κινηθούν με μεγάλες ταχύτητες (ακόμα και πάνω από 200χλμ/ώρα σε μερικά τμήματα) και θα επιφέρει μεγάλες μειώσεις στις χροναποστάσεις. Η απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη θα καλύπτεται σε 3,5 ώρες μόνο ενώ Αθήνα -Πάτρα σε λιγότερο από 2 ώρες.
Έχοντας χρησιμοποιήσει το τρένο τα τελευταία χρόνια έχω τις καλύτερες εντυπώσεις και τα πιο ευχάριστα ταξίδια. Λόγω της προβλεπόμενης αύξησης της κίνησης έχουν παραγγελθεί συρμοί διώροφοι με σχεδόν διπλάσια χωρητικότητα επιβατών και φυσικά ηλεκτροκίνητα.
Αυτό δε σημαίνει ότι όλα είναι ωραία. Ένα από μαύρα σημεία είναι τα τεράστια ελλείμματα του ΟΣΕ που κάθε χρόνο διογκώνονται και η έλλειψη -και εδώ- μακροπρόθεσμου business plan το οποίο να καλύπτει περισσότερες περιοχές τις Ελλάδας και να εξυπηρετήσει εκτός από τις επιβατικές μεταφορές και τις εμπορικές που είναι και πολύ πιο επικερδής τομέας. Μην ξεχνάμε ότι λόγω της απελευθέρωσης των συγκοινωνιών δεν απέχουμε και πολύ από την είσοδο ξένων εταιρειών σε επικερδείς γραμμές.
Σε γενικές γραμμές πάντως νομίζω ότι ο τίτλος τα λέει όλα ο ΟΣΕ αγκομαχά (και πολύ μάλιστα) αλλά επιμένει (και καλά κάνει). Εμείς σαν πολίτες δεν έχουμε παρά να εμπιστευτούμε και λίγο το Σιδηρόδρομο και να αφήσουμε λίγο τα αυτοκίνητά μας και να ευχαριστηθούμε τις ομολογουμένως πολύ όμορφες περιοχές που περνάνε τα τρένα.