Σχόλια επισκεπτών Ιουλίου 2009

Μετρόφιλος είπε...
Η μεταρρύθμιση αυτή μου θυμίζει το σύστημα "Transantiago" που εφαρμόστηκε στο Σαντιάγο της Χιλής. Αποτέλεσμα ήταν το μετρό να τιγκάρει στον κόσμο, αφού από 1.300.000 επιβάτες την ημέρα έφτασε τους 2.200.000. Γι' αυτό πρέπει πρώτα να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη πυκνότητα δρομολογίων στις γραμμές του μετρό, ιδίως στη γραμμή 1 που αυτό τον καιρό είναι προβληματική λόγω των έργων αντικατάστασης των γραμμών.
Τα πλεονεκτήματα της μετεπιβίβασης είναι αδιαμφισβήτητα. Όποιος βαριέται να σηκωθεί από το κάθισμα του λεωφορείου και να μπει στο μετρό χάνει πολύτιμο χρόνο από τη ζωή του. Μετά την καθιέρωση του ενιαίου εισιτηρίου δεν υπάρχει πλέον η δικαιολογία ότι πληρώνει παραπάνω. Πάντως η πλειονότητα των επιβατών το έχει αντιληφθεί. Αρκεί να στηθούμε στη στάση που βρίσκεται έξω από το σταθμό του Αγίου Δημητρίου για να δούμε ότι τα λεωφορεία που κατευθύνονται προς Αθήνα σχεδόν αδειάζουν. Το ίδιο γίνεται και στο σταθμό Συγγρού Φιξ.
2 Ιούλιος 2009 8:26 μμ (αφορά την ανάρτηση: (Σχόλιο: Η μετεξέλιξη των ΕΘΕΛ στην Αθήνα)

Ανώνυμος είπε...
Θα συμφωνήσω και εγώ με το προηγούμενο φίλο,ότι με τα λεφτά αυτά ή και λιγότερα μπορεί να γίνει η θαλάσσια αστική συγκοινωνία που θα ενώνει το κέντρο της Θεσσαλονίκης με τα ανατολικά προάστια σε συνδυασμό και με την επέκταση του μετρό μέχρι το 2015 πρός Καλαμαριά και μελλοντικά πρός Αεροδρόμιο,μειώνοντας την χρήση του αυτοκινήτου αρκεί οι φορείς της Θεσσαλονίκης να πάρουν πιο ζεστά το θέμα της θαλάσσιας αστικής συγκοινωνίας.
Υ.Γ Το ζήτημα που θα ανακύψει είναι εάν με την οριστική ματαίωση του έργου η κ/ξ Θερμαική Οδός εγείρει αποζημίωση όπως δικαιούται,εάν το ΥΠΕΧΩΔΕ δώσει τα χρήματα αυτά ή σε αντάλλαγμα δώσει άλλα έργα στην κ/ξ στην περιοχή της Θεσσαλονίκης όπως πχ η εξωτερική περιφερειακή ή ο κόμβος που πρόκειται να γίνει εκεί που διασταυρώνεται η δυτική είσοδος με την εσωτερική περιφερειακή στα φανάρια της Λαχαναγοράς.
3 Ιούλιος 2009 5:40 μμ (αφορα την ανάρτηση: Υποθαλάσσια Αρτηρία Θεσσαλονίκης: The end?)

Εκτορας είπε...
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου. Το επίπεδο από το οποίο ξεκινήσαμε για να δημιουργήσουμε ένα σωστό δίκτυο επίγειων υποδομών ήταν πολύ χαμηλό και τώρα έχουμε αρχίσει να αποκτούμε την απαιτούμενη οργάνωση και το κατάλληλο μοντέλο για να τις δημιουργήσουμε!
Οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες δημιούργησαν ένα δίκτυο αυτοκινητοδρόμων τις δεκαετίες του 60 και 70, όταν φαινόταν ότι το αυτοκίνητο είναι η μοναδική λύση για την βελτίωση της κινητικότητας. Τα τραμ ξηλώθηκαν, ο αστικός χώρος πνίγηκε στις οδικές υποδομές και το αυτοκίνητο έγινε απαραίτητο για την οικονομική μας επιβίωση. Παρόλ'αυτά από τη δεκαετία του 90 αυτό έχει αλλάξει και έχει αναδειχθεί ο ρόλος των μέσων σταθερής τροχιάς(...)
Η Ελλάδα, από την άλλη είναι αρκετά πίσω, γι΄αυτό είναι αναγκαία η κατασκευή του δικτύου αυτοκινητοδρόμων - που έχει ως στόχο να βγάλει από την απομόνωση κάθε μεγάλη πόλη της ηπειρωτικής Ελλάδας - και του σιδηροδρομικού δικτύου (...)
Συνοψίζοντας και τα δύο μέσα μεταφοράς είναι απαραίτητα διότι ο σιδηρόδρομος συνδέει σημεία μεταξύ τους και ο αυτοκινητόδρομος βελτιώνει τη σχέση μεταξύ των σημείων αυτών και των γύρω περιοχών.
Η σημαντικότερη ερώτηση, δεν είναι τι θέλουμε. Εγω θα εστίαζα περισσότερο στο με μετρήσιμες, μη άπειρες, ικανότητες να σχεδιάσουμε, να χρηματοδοτήσουμε και να κατασκευάσουμε, ποια θα πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας ωςς χώρα?
Με άλλα λόγια, τι από όλ΄αυτά τα έργα που φανταζόμαστε, μελετάμε και κατασκευάζουμε έχουμε περισσότερο ανάγκη σήμερα?
7 Ιούλιος 2009 8:32 μμ (αφορά την ανάρτηση: Σχόλιο: Θέλουμε άλλους αυτοκινητοδρομους;)