Το Ελληνικό αλαλούμ στα έργα είναι ακόμα εδώ

κείμενο από το ypodomes.com
Τα έργα στην Ελλάδα έχουν όλα τη δική τους ιστορία για να διηγηθείς. Δεν υπάρχει μεγάλο έργο που να έγινε χωρίς κόντρες, αλλαγές, καθυστερήσεις, μπλοκαρίσματα, φωνές, παραφωνίες και όλα τα υπόλοιπα «Ελληνικά».

Ποιος μπορεί να ξεχάσει (από τους μεγαλύτερους) τον χαμό που έγινε για τη Δυτική Περιφερειακή Υμηττού που ανήκει στην Αττική Οδό. Δεκάδες οργανώσεις δημοτικές, περιβαλλοντικές, φιλοζωικές έκαναν ότι μπορούσαν για να μην γίνει αυτό το έργο. Φυσικά έγινε, με πολλές μετατροπές , επανασχεδιασμούς, αύξηση κόστους και άλλα πολλά.

Έχουμε φυσικά και τις τεχνικές αστοχίες στις μελέτες που και αυτές είναι μέρος της Ελληνικής πραγματικότητας. Πάρτε για παράδειγμα τον δρόμο κάτω στη Μεσσηνία Παραδείσια- Τσακώνα που είχε κατασκευαστεί , ολοκληρωθεί και λίγους μήνες μετά την πανηγυρική της (πάντα) παράδοση στην κυκλοφορία κατέρρευσε μαζί με τον λόφο. Κάποιοι παλαιότεροι θα θυμούνται ανάλογο περιστατικό και στην Εθνική Οδό Αθήνα- Λαμία στο ύψος της Μαλακάσας.

Τα προβλήματα που κληρονομούν οι μελέτες είναι και αυτά σημαντικό πρόβλημα. Η Ολυμπία Οδός είχε μελετηθεί να περάσει μέσα από οικοσύστημα (αυτό του Καϊάφα στον Πύργο) και φυσικά όταν αυτό έφτασε στην ΕΕ τότε μας έδωσαν ένα μεγαλοπρεπές όχι και τώρα ψαχνόμαστε για τη χάραξη.

Μελέτες επί μελετών είναι επίσης ένα εθνικό σπορ. Διπλές, τριπλές, τετραπλές μελέτες όλες φυσικά με το αζημίωτο κάθε φορά που αλλάζει η καρέκλα (ακόμα και με το ίδιο κόμμα στην Κυβέρνηση). Υπέργειο Μετρό από τον Άγιο Δημήτριο στο Ελληνικό μελέτησε το ΠΑΣΟΚ επί υπουργίας της κας Παπανδρέου, υπόγειο το έκανε η ΝΔ με υπουργό τον κο Σουφλιά. Γραμμή U σχεδίασε η ΝΔ για την τέταρτη υπόγεια διαδρομή Μετρό στην Αθήνα, τώρα γίνεται Υ με την προσθήκη παρακλαδιού στα Νότια.

Φυσικά όλα αυτά με κόστος. Μήπως θα πρέπει τα έργα να γίνονται με μια φυσική συνέχεια; Εκτός από τεράστιο κόστος για νέες μελέτες κάθε φορά έχουμε και τεράστιο χάσιμο χρόνου. Μήπως θα έπρεπε οι αποφάσεις για τα έργα να είναι προϊόν συνολικής μελέτης και όχι κυβερνητικής πολιτικής;

ΕΞΑΓΓΕΛΙΕΣ ΝΑΙ, ΕΡΓΑ ΟΧΙ
Εξαγγελίες επί εξαγγελιών είχαμε μέσα στο 2010 αλλά έργα ούτε για δείγμα. Το μεγαλύτερο έργο που δημοπρατήθηκε μέσα στο 2010 ήταν το έργο αποχέτευσης στα Μεσόγεια με κόστος 113.000.000 ευρώ. Ναι, σίγουρα δεν υπάρχουν τα χρήματα αλλά το "πολύ μπλα μπλα" και οι υποσχέσεις δεν κάνουν καμία διαφορά.

Τα έργα σίγουρα αλλάζουν τη ζωή μας, τα ονειρευόμαστε αλλά κανείς Έλληνας δεν είναι εκτός πραγματικότητας. Όλοι βιώνουμε τις συνέπειες των λαθών που έγιναν εδώ και πολλές δεκαετίες. Ας μην υποτιμούν την νοημοσύνη μας και όταν δεν υπάρχουν χρήματα για να γίνουν έργα και μεγαλεπήβολα σχέδια ας τα αφήσουμε απλά για λίγο πιο μετά.

Άλλωστε το γεγονός ότι οι ιδιώτες θα τα πάρουν όλα δεν τρομάζει παρά μόνο λίγους, βολεμένους στο σύστημα. Έγινε κάτι κακό από την παραχώρηση μιας προβλήτας στο λιμάνι του Πειραιά στους Κινέζους της COSCO; Μήπως είναι άσχημη η επιλογή της κατασκευής, λειτουργίας της γέφυρας του Ρίο- Αντίρριο από τους Γάλλους της VINCI; Οι Γερμανοί της HOCHTIEF λειτουργούν υποδειγματικά το Αεροδρόμιο της Αθήνας. Η Αττική Οδός που λειτουργεί εξαρχής με παραχώρηση σε ιδιώτες δεν είναι ένα στολίδι; Χιλιάδες κόσμου εργάζονται άμεσα ή έμμεσα για αυτές τις εταιρείες. Επίσης δεκάδες εκατομμύρια ευρώ έρχονται κάθε χρόνο στα Δημόσια Ταμεία από τους φόρους.

Αν σήμερα το Δημόσιο δεν μπορεί να συντηρήσει υποδομές και να φτιάξει άλλες ας γίνει μέσα από τον ιδιωτικό τομέα. Μόνο καλό μπορεί να κάνει. Άλλωστε οι παραχωρήσεις περιουσιακών στοιχείων έχουν μια χρονική διάρκεια. Κάποτε αυτά θα επιστραφούν στην Δημόσια Διοίκηση αλλά δεν είμαι σίγουρος ότι θα τα θέλουν πίσω.