Σχόλιο: Η Αθήνα του μέλλοντος μας

Σε αυτή τη μεγαλούπολη -την μεγαλύτερη των Βαλκανίων- ζουν και εργάζονται περίπου 4,5 εκατομμύρια πολιτών. Κάθε χρόνο την επισκέπτονται και μερικά εκατομμύρια Ελλήνων και ξένων επισκεπτών.
Δυστυχώς η Αθήνα ο Πειραιάς και τα Προάστια τους δεν χτίστηκαν για να φιλοξενήσουν τέτοιο μέγεθος πληθυσμού. Η ρυμοτομία σχεδόν όλων των περιοχών που αποτελούν την Μητροπολιτική περιοχή της Αθήνας είναι απαγορευτική για την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων αυτοκινήτων και η ανεξέλεγκτη δόμηση έχει φέρει την Αθήνα στα όρια του κυκλοφοριακού χάους.
Τις δύο τελευταίες δεκαετίες έχουν ξεκινήσει έργα τα οποία ξεκίνησαν και απέδωσαν αλλά σιγά -σιγά κορέστηκαν και μάλιστα σε χρονικό διάστημα πολύ πιο σύντομο από αυτό που προέβλεπαν οι ειδικοί.
Σήμερα η Αθήνα διαθέτει κλειστούς Αυτοκινητόδρομους όπως ο Κηφισός η Λεωφόρος Συγγρού και φυσικά η Αττική Οδός που ενώνει την Ελευσίνα με τα Βόρεια Προάστια τα Ανατολικά τα Μεσόγεια και το Νέο Αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος στα Σπάτα.
Σήμερα η πόλη διαθέτει 3 γραμμές Μετρό με 58 Σταθμούς 2 διαδρομές Τραμ 26 χιλιομέτρων και 2 γραμμές Προαστιακού συνολικού μήκους 140 χιλιομέτρων περίπου. Τα πάρκα πρασίνου είναι περιορισμένα και τα περισσότερα μη προσβάσιμα και ελκυστικά στους περισσότερους κατοίκους αυτής της πόλης όπως το Πεδίον του Άρεως.
Αν η Αθήνα είχε 1,5 εκατομμύριο κατοίκους τότε θα ήταν μια ιδανική πόλη με υπεραρκετούς συνδυασμούς μετακίνησης. Με δεδομένη όμως την ύπαρξη 4,5 εκατομμυρίων κατοίκων και 2,5 εκατομμυρίων αυτοκινήτων βρισκόμαστε σε μια πραγματικότητα οδυνηρή για την καθημερινότητα για καθένα από μας.
Τι γίνεται λοιπόν και δεν καλύπτουμε το σύνολο των αναγκών της πόλης για να διορθωθεί το τεράστιο αυτό πρόβλημα ;
Μέτρα με τη μορφή ασπιρίνης και με μικρό αποτέλεσμα είναι η συνήθης πρακτική. Μικρές επεκτάσεις των Μέσων Σταθερής Τροχιάς λίγοι Σταθμοί ανταπόκρισης έλλειψη πραγματικών κινήτρων για την εγκατάλειψη του ι.χ.
Το χειρότερο από όλα είναι η απίστευτη απόσταση μεταξύ απόφασης λήψης μέτρων και τελικής απόδοσης τους στους Αθηναίους.
Η Αττική Οδός έχει ήδη κορεστεί και περιμένει την νέα γενιά επεκτάσεων. Πότε αυτές θα είναι έτοιμες; το 2015 και βλέπουμε.
Το Μέτρο που ξεκίνησε κάπου στις αρχές της δεκαετίας του 90 το 2008 (περίπου 17-18 χρόνια μετά την εκκίνηση των εργασιών έχει αναπτυχθεί ένα δίκτυο μόλις 2 γραμμών με 27 Σταθμούς.
Το Μητροπολιτικό Πάρκο που προβλέπεται στο Ελληνικό συζητείται από το 2001 και ακόμα κανένας δε γνωρίζει αν θα γίνει.
Αν δεν επιταχυνθούν οι διαδικασίες λυπάμαι αλλά καθετί που θα προστίθεται στην κυκλοφορία θα αποφέρει απλώς απειροελάχιστες βελτιώσεις στην καθημερινότητα των μετακινήσεων.
Τι θέλουμε
Το κυκλοφοριακό δε λύνεται με ημίμετρα. Συνολική λύση μόνο θα φέρει λύση του σημερινού προβλήματος.
Οι Αυτοκινητόδρομοι πρέπει να ολοκληρωθούν και να υπάρχει επαφή σε όλες τις περιοχές της Αθήνας. Επέκταση και ολοκλήρωση της Λεωφόρου Κύμης. Μετατροπή της Λεωφόρου Αθηνών σε αυτοκινητόδρομο στα πρότυπα της Λεωφόρου Συγγρού. Κομβοποίηση σε τμήματα της παραλιακής, της Λ. Κηφισίας , Λ. Μεσογείων, επέκταση της Αττικής Οδού μέχρι τη Λ. Βουλιαγμένης και την παραλιακή αλλά και τη Ραφήνα και υπογειοποίηση του τμήματος Μεταμόρφωση - Δ. Πλακεντίας.
Το Μετρό πρέπει να επεκταθεί τάχιστα προς Πειραιά, Ίλιον, Γλυφάδα, Άγιο Στέφανο να πραγματοποιηθεί η Γραμμή 4 Γαλάτσι- Αθήνα- Μαρούσι, να ξεκινήσει νέα γενιά επεκτάσεων από Πειραιά προς Ελληνικό κλάδος από Κορυδαλλό προς Κερατσίνι η παλιά γραμμή του ΣΠΑΠ να γίνει κλάδος Μετρό τουλάχιστον μέχρι το Καματερό, επέκταση της γραμμής 3 προς Βριλήσσια και της γραμμής 4 προς Πεύκη.
Τραμ που να λειτουργεί συμπληρωματικά με δίκτυο τουλάχιστον 100 χιλιομέτρων που να φτάνει στον Πειραιά τις συνοικίες του την Αθήνα και τις συνοικίες της , επέκταση προς Βόρεια Προάστια και παραλιακά μέχρι τη Βάρκιζα αλλά και ένωση με το Μητροπολιτικό Πάρκο και ενδεχομένως στα Νοτιοανατολικά Προάστια.
Να γίνει το Μητροπολιτικό Πάρκο Ελληνικού αλλά και δημιουργία νέων σε υποβαθμισμένες περιοχές όπως το Φάληρο, τα Δυτικά Προάστια και τα Ανατολικά (Γουδί).
Για να γίνει η Αθήνα όπως την ονειρευόμαστε: η Αθήνα του μέλλοντος ΜΑΣ.