Μετρό Θεσσαλονίκης: Η Εκκλησία και πάλι χτυπά..

Το Μετρό Θεσσαλονίκης βρίσκεται για άλλη μια φορά σε δύσκολη θέση, αυτή τη φορά με αρνητικό πρωταγωνιστή την Εκκλησία. 3 χρόνια μετά την παρέμβαση της στην επέκταση για Πειραιά με αποτέλεσμα να κοπεί ο τερματικός σταθμός Ευαγγελίστρια και να οδηγήσει (εν μέρει) το διαγωνισμό σε ακύρωση ξαναχτυπά και στο Μετρό Θεσσαλονίκης για τον ταλαίπωρο σταθμό Παπάφειο.
Ο Μητροπολίτης Θεσσαλονίκης αυτή τη φορά με ένσταση στο ΣτΕ ζητά την ακύρωση της απόφασης για την αναγκαστική απαλλοτρίωση του χώρου ενώ ζητά και την ακύρωση της απόφασης Σουφλιά για προσωρινή κατάληψη μέρους του χώρου. Με την κίνηση αυτή ήρθε φυσικά αντιμέτωπος με το Υπουργείο Υποδομών που κάνει αγώνα για την επίσπευση των εργασιών της κατασκευής του Μετρό που ήδη μετρά καθυστερήσεις 18 μηνών..
Το παρασκήνιο αυτής της υπόθεσης εντέλει όμως οδηγεί την υπόθεση στα δικαστήρια καθώς το Υπουργείο ουσιαστικά πιστεύει ότι τα βαθύτερα κίνητρα είναι οικονομικά προκειμένου να ωφεληθεί όσο το δυνατόν περισσότερο από την παραχώρηση του χώρου. Το ΔΣ του Παπαφείου που πρόεδρος είναι ο Μητροπολίτης είχε ζητήσει αντιστάθμισμα (οικονομικό) για την παραχώρηση και δεν δόθηκε κάτι. Έτσι από την συμμαχία περάσαμε στην αντιπαλότητα και την τελική κίνηση ένστασης στο ΣτΕ. Με την επίσπευση της εκδίκασης λόγω του κατεπείγοντος της υπόθεσης θα έχουμε την επόμενη μάχη με τις 2 πλευρές να πιστεύουν ότι θα κερδίσουν. Πρόκειται όμως για άλλη μια επίθεση άδικη από την εξουσία της Εκκλησίας προς τον απλό κόσμο που περιμένει τόσο να ολοκληρωθούν οι εργασίες για να μην συνεχιστεί η όχληση των περιοχών τους όσο και από τη λειτουργία που θα αποφέρει μόνο καλό. Ποιός από την Μητρόπολη θα εξηγήσει ότι καθυστερεί ή και αναβάλει την πρόοδο του μεγαλύτερου κατασκευαστικού έργου στην πόλη γιατί δεν δόθηκαν αντισταθμιστικά οφέλη. Εγώ θα έλεγα σαν πολίτης αλλά εν πάση περιπτώσει και σαν χριστιανός ότι η Εκκλησία μας θα έπρεπε να είναι αμέριστος συμπαραστάτης σε τέτοιες περιπτώσεις έργων που εξυπηρετούν χιλιάδες ανθρώπους και όχι να έρχεται αντιμέτωπη και με το δημόσιο αίσθημα. Κατά την ταπεινή μου γνώμη τέτοιες ενέργειες απομακρύνουν τον κόσμο και δεν βοηθούν σε τίποτα. Αξίζει αυτό για μερικές δεκάδες χιλιάδες Ευρώ;
ΤΙ ΘΑ ΓΙΝΕΙ;
Τα 2 επικρατέστερα σενάρια σήμερα είναι τα εξής: οι 2 μετροπόντικες να συνεχίσουν το ταξίδι τους μετά το σταθμό Παπάφειο και με την απόφαση να γίνει διάνοιξη στην περιοχή (εφόσον φυσικά κερδηθεί απο το Υπουργείο) ανεβάζοντας και πάλι το κόστος στα ύψη ή να καταργηθεί ο σταθμός αφού η εμπλοκή αυτή κανείς εν ξέρει μέχρι που μπορεί αν φτάσει και πόσο μπορεί να κοστίσει. Ο συμβιβασμός τουλάχιστον σε αυτή τη φάση φαντάζει αδύνατος..
Σε κάθε περίπτωση θεωρείται κρίσιμο οι 2 Μετροπόντικες ότι πρέπει να ξεκινήσουν μέχρι το τέλος του μήνα για να προχωρήσει το έργο της διάνοιξης. Ένα άλλο θέμα που προέκυψε αυτό τον καιρό είναι "στενότητα" του χώρου στο σταθμό Ανάληψη όπου μάλλον θα χρειαστεί οι 2 σήραγγες να "πλησιάσουν" η μια την άλλη καθώς είναι περιορισμένος ο χώρος. Είναι όμως ένα αμιγώς κατασκευαστικό πρόβλημα από αυτά που προκύπτουν συνεχώς και ειδικά σε μεγάλα έργα όπως αυτό του Μετρό Θεσσαλονίκης.
Οι εργασίες πάντως στα εργοτάξια δείχνει να έχουν πυκνώσει και με λήψη των κατάλληλων αποφάσεων επιτέλους αυτή η κατασκευή να τρέξει και να κερδίσει λίγο από το χαμένο χρόνο..